We zijn geen wijnpakketten kopers. Dat blijkt uit de dialoog op deze avond. Valerie Bollen verdiepte zich in wijnpakketten en de aanbieders ervan. Bij de dertien Unique Selling Points / Buying Reasons was ‘omdat iemand het aanbevolen heeft’ haar reden om een pakket van Les Genereux aan te kopen. Valerie vergeleek talloze websites met aanbiedingen en telde zo’n dertig Unique Selling Points/ Buying Reasons. En ondanks dat we een gezellige sociëteit zijn met leuke mensen, die waarschijnlijk stuk voor stuk het etiket ‘wijnkenner’ meteen relativeren, dan blijken we toch ook héle tegendraadse trekjes te hebben. Zo blijkt ‘Niet lekker? Geld terug’ vooral een reden om géén wijn aan te kopen bij deze aanbieder. We discussiëren al zo’n vijfentwintig minuten voor de eerste slok op de tong komt. Over logistiek (wie verstuurt die pakketten), over handgeschreven aardige briefjes bij het pakket, over de samenstelling ervan, over het hebben van- of ontbreken van een rode draad.
Als ik goed luisterde, stellen we het liefst zelf een pakket samen. Met wijnen die net een kwaliteit hoger liggen. En misschien dat we dan toch wél voldoen aan dat profiel van een wijnkenner. Niet dat we de druiven uit de wijnen die we proeven blind herkennen, of de herkomstgebieden. Op enkele uitzonderingen (o.a. riesling) na. Flinke discussie over de wijn. En daarmee een hele mooie avond.
Bij de witte wijnen herkennen we grenache blanc, rousanne, clairette niet, wel de riesling.

Reichsrat van Buhl 2018 Deidesheimer Herrgottsacker

Cees zijn lievelingsdruif die hij dan ook feiloos herkent: stuivende neus, veel fruit, zoetje in de aanzet, riesling! Is zijn proefnotitie. Ik lees in mijn aantekenboek: goudgeel, mineraliteit met een hint van honing. Rins. Veel bitters. Dinerwijn.

Ook de wijnen van Mourgues du Gres uit de Pont du Gard levert veel discussie op. De proefnotities die we noemen, komen knap overeen met de karakteristiek van de picpoul druif, zegt Valerie. De viognier van Domaine Coudoulet 2019 geeft wat matte proefnotities, waar ik over de 2017 – zo blijkt uit de app met proefnotities – juist heel enthousiast ben. De poorman’s Condrieu uit die notities komt niet terug in deze 2019. Twee roséwijnen als intermezzo. Willem Jan is uitgesproken negatief over de wijn uit de Gard, die mijn goedkeuring wel kan wegdragen.

Mourgues du Gres 2020 Pont du Gard Rosé

Gemaakt van de GSM druivencombinatie, grenache, syrah en mourvèdre. Zalmkleurig. Mineraliteit, een stinkertje. Volle body, mooie zuren, goede bitters, een serieus glas.

Le Caillou 2020 Côtes du Rhone

Licht rood. Het maakt volgens mij veel uit wáár en wanneer je deze wijn drinkt. Annemiek heeft best positieve proefnotities (lichtpaars, zoetje, bramen, vanille, kaneelstokzuren) maar haar gelaatsexpressie verklapt dat ze niet onder de indruk is. Ik wel. De wijn ruikt naar framboos, is sappig en frivool, speels. Een jong fotomodel waar de ernst van de wereld nog geen vat op heeft. Blije wijn. Voor een lunch in de zomer – en dat je ’s middags toch nog serieuze dingen kan doen.

Bon Remède 2020 Signature Ventoux

Basiswijn van dit domein, warm rood fruit, paars, zwoel, kruidig. Annemiek ruikt ook wat tabak en chocolade. Dit is nu typisch zo’n wijn die in een wijnpakket prima is, maar waar de andere cuvees de échte liefhebbers blij kan maken.

Chinon 2019 Messanges Rouge

Hartendief van Valerie. Eric benoemt roodpaars, kaneel en zoethout. Ik herkende de cabernet franc eerlijk gezegd niet, goed concentraat en kersen in geur en smaak, maar ook véél te veel zuren naar mijn idee.

Lamartine 2016 Expression Cahors

Hartendief van Valerie. Vijf jaar oud, maar voor mij kindermoord. Paarse kleur, goed concentraat, warme en zwoele geur. Veel potentieel maar ook veel tannine.

Een proeverij met veel dialoog, die voor een belangrijk deel méér ging over marketing dan over de inhoudelijke kwaliteit van de wijn. Maar dat mag ook. Natuurlijk. Valerie brengt ons wel vaker op andere sporen.

Dank!