Het is acht jaar geleden dat we een proeverij hadden die helemaal gewijd was aan biologisch werkende wijnboeren. In het verslag staat dat de wijnboeren ‘anders’ werken. Nu anno 2020 heeft het maken van wijn met respect voor de aarde breder navolging. Gerard van Avendonk brengt biologische wijnen op tafel. De wijnboeren maken wijn zonder het toevoegen van (veel) sulfiet en zwavel, ze maken gebruik van de gisten die zich bevinden in de schillen, ze spuiten niet of beperkt in de wijngaarden en laten de natuur hun gang gaan én ze grijpen niet in tijdens het wijnmaakproces (chaptaliseren en additieven toevoegen). De vitaliteit van de bodem, van de wijngaard, staat centraal bij biologische wijnbouw. Biodynamische wijnbouw gaat nog een stap verder door uit te gaan van gunstige cycli in de stand van de zon, maan, sterren en planeten. Alle werkzaamheden in de wingerd worden afgestemd op de antroposofische theorie van Rudolf Steiner die is uitgewerkt door Maria Thun.
Ook biologische wijn heeft een goed verhaal nodig. Wat vinden jullie hiervan? “De hele wijngaard wordt biologisch bewerkt sinds 2010, gecertificeerd sinds 2017. Er zijn wilde bloemen die nuttige insecten aantrekken. Nabij de wijngaard staan bijenkorven, de bijen zorgen voor de bestuiving. Ook lopen er kippen in deze Californische wijngaard. Afval wordt hergebruikt: druivenpulp wordt vermengd met stro, koeienmest en paardenmest van de eigen manege, appelpulp van een fruitconservenfabriek en zaagsel van een houtzagerij, het wordt gebruikt in de wingerd. De wijngaard wordt besproeid met een kruidenthee waarin brandnetel en duizendblad is verwerkt.” Kom daar maar eens om, zo’n verhaal.
Hóe proeft dat op de tong? De wijn is een hartendief van Gerard: Marimar Estate 2017 Don Miquel Vineyard chardonnay Californië. Er is duidelijk mineraliteit in de geur, een bittertje in de sappige smaak met goed concentraat. Toos benoemt meloen, ananas, hout en een vetje in de aanzet. Ook Willem Jan ruikt ananas, naast mango, hazelnoot, caramel in de mond. Fraai dus.
Twee geblindeerde lange nekken flessen doen ons denken in de richting van de Elzas. Beiden wijnen zijn van het huis Adam, met meer dan vier eeuwen traditie. Hier wordt gewerkt volgens de biodynamische leer van Rudolf Steiner. Beiden wijnen komen van de Grand Cru Kaefferkopf. De Riesling 2016 proeft naar appels, heel rins, goede balans met een piepklein zoetje. Just proeft méér: meloen, citrus, gras, in de smaak een klein amandelbittertje.
De Gewürztraminer 2016 is voor mij een van dé wijnen van de proeverij. Geweldige wijn! Kruidigheid, licht honing en mineralen in de geur, uitgebalanceerde smaak met proefbaar zoet. Just beoefent de kunst van het understatement: honing, lavendel, zoet die neigt naar stroperigheid, wél in balans – en daar komt ie: ‘Ik kan me voorstellen dat mensen dit mooi vinden’.
Er volgen twee pinot noirs. Domaine de Vougeraie is de grootste bioloigsche producent uit de Cote d’Or. Al bijna twintig jaar gecertificeerd. Domaine de Vougeraie 2014 uit de Bourgogne legt het voor mij af tegen de rode versie van Marimar Estate 2014 La Masia pinot noir Don Miguel Vineyard Californië. Ja, dezelfde wijngaard van dat mooie verhaal hier boven.
= |
| Marimar Torres met dichter Cristina |
Deze wijn van Torres heeft elegantie. Een lichte kleur, de wijn is frivoler, een fruitige impressie – frambozen! RobK benoemt vanille en pruim, aanvankelijk is de wijn in zijn ogen wat enkelvoudig. Annemiek benoemt roomboterbabbelaar, kruiden, mineralen en kers. Eric bekijkt het glas en benoemt de tranen, de benen van de wijn, en peper en donker fruit.
Vier rode Rhône wijnen krijgen we in het glas, zonder het te weten: Gigondas, Côtes du Rhone, Chateauneuf de Pape en Vacqueras.
Domaine de Restanque 2015 Gigondas is een hartendief van Gerard. Sinds 2012 gecertificeerd. Gemaakt van Mourverdre, Carignan en Syrah. Mijn aantekeningen:
kruidig, licht mocca, frivoler na beluchting, prettige framboosjes, sappige smaak, lichtvoetige en levendige wijn met een pepertje. Angelique benoemt de heldere kleur, het tranende glas, pepertje en steenfruit. Saskia proeft amarene kers, marsepein, vuursteen, pepertje, munt en earl grey thee.
Montirius Côtes du Rhone 2015 Secret Jardin heeft een zoetige aanzet, tannine, potentieel, sappig zuurtje, heel licht kers, wat rode kool, kruidnagel, stevige smaak en bittertje in afdronk. Domaine Berthet Rayne 2017 Chateauneuf du Pape ruikt naar rode bessen, zegt RobG, is fruitig, jeugdig en aantrekkelijk. Montirius Vacqueras 2014 Le Clos heeft een bruine rand, duidelijk geouderd, marsepein. Een solide wijn met goed concentraat maar ook een tikkeltje saai. Valerie benoemt rozen, riool, hooi en paddestoel.
De Moscato Passito 2014 van Barberani komt uit het midden van Italië, Umbrië, en is gemaakt van ingedroogde druiven. Claartje benoemt lavendel, RobK prijst de lichtheid van de wijn, ik proef toffee en de hoge zuurgraad valt me op – een goed teken bij dessertwijnen, maar ruik ook iets chemisch in de neus dat ik niet kan thuisbrengen. Zéker niet bij een biologische wijn.
Een halve generatie terug mopperden we nog wel eens op biologische wijn, maar die lijkt nu volledig geaccepteerd. En meer main stream geworden. Het is een mooie ontwikkeling, die Gerard met de proeverij prachtig onderstreept.