Marathon van Medoc

 

Je moet zelf de slingers ophangen in het leven, zegt men wel. Nou heb ik de indruk… dat wijnliefhebbers daar patent op hebben. Zo klinkt al enige tijd uit onze ledenkring dat we in het jubileumjaar – veertig jaar bestaan – klassieke wijnen zouden moeten proeven. Klassieke wijnen! Bourgogne, Bordeaux, Toscane, Piëmonte, Moezel en Rheingau uit Duitsland. Willem Jan Withagen preludeert met de laatste proeverij vóór het jubileumjaar met een klassieke proeverij. Blije gezichten. En dat hij een toffe kerel is.

Een klassieke Bordeaux proeverij staat op het programma. Vaak begint die met een witte Bourgogne, nu ook. Meursault 2010 van A. Bichot is de eerste fles die Willem Jan opent uit een doosje in de kelder. De smaakcomponenten vliegen om de oren: exotisch fruit, ananas, amandel worden genoemd. Mijn aantekeningen zijn iets nuchterder: bescheiden geur, goede zuren, ranke wijn. Nog geen karakteristiek botertje. Fraai.

Van vijf wijndomeinen gaan we verticaal jaargangen proeven. Vrijwel steeds ‘scoort’ een topjaar als 2010 het best, krijgt applaus voor complexiteit, concentraat en balans. Interessant is dat zogenaamde mindere jaren wél lekkerder drinken, meer plezier geven. Een wijn uit zo’n topjaar heeft meestal veel tijd nodig om een zekere stugheid van zich af te schudden. Soms wel tien jaar of langer.

We zien dat meteen bij Château Taillefer, Pomerol, gemaakt van 75% merlot en 25% cabernet franc. We proeven 2012 en 2010.

Château Taillefer 2012 Pomerol

Valerie zegt het treffend: in 2012 is de geur mooier dan de smaak, bij 2010 is de smaak mooier dan de geur. Ik steek mijn neus in het glas en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Een rijke geur, herfstbos en potloodslijpsel. Aah, wat lekker. De smaak is een beetje scherp, mist wat charme. Je zou willen blijven ruiken.

Château Taillefer 2010 Pomerol

Gebruinde rand. Kan een geur ‘slanker’ zijn? Het staat zo in mijn aantekeningen: zwart zomerfruit, cassistonen, chocolade. Een harde aandronk en zoveel concentraat dat het potentieel duidelijk is, krijgt in het glas steeds meer de karakteristieke Pomerol rondeur. Beter in balans, goede zuren, zegt Toos. De wijn heeft veel lucht nodig om zijn kwaliteiten ten toon te spreiden.

Château Poujeaux gemaakt van cabernet sauvignon en merlot, aangevuld met petit verdot en cabernet franc. Net even wisselende percentages afhankelijk van het jaar. Dit is een domein dat een warm plekje heeft in het hart van veel leden.

Château Poujeaux 2011 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Rob noemt de wijn aangenaam en in balans. Ik ben er zeer over te spreken: prachtige complexe geur met turf, bos-champignons, aards, pruimen. Hap sap smaak, mooie zuren, bittertje en voelt ook nog jong aan. Lekker drinken dit.

Château Poujeaux 2012 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Heel anders. Rob ruikt wat paprika (onrijp). Veel minder geurig, wel wat aards. Veel smaak, goed om te proeven nu, iets ‘zachts’, bittertje na, karaktervol.

Château Poujeaux 2010 Moulis

Driekwart ondoorzichtige kleur. Deze Cru Bourgeois is nu duidelijk béter op dronk dan de Grand Cru Classés die volgen. Niet zo uitgesproken geurig, maar wel complex: de aardsheid van Moulis, kaneel, tabak, eekhoorntjesbrood, munt ook. Wat een lekkere geur om te blijven ontdekken. Rondeur in de smaak, hap sap, oeps… vergeten uit te spuwen. Adembenemend lekkere wijn.

Château Cantemerle heeft ongeveer tweederde cabernet sauvignon, een vierde merlot en wisselend van het jaar aangevuld met cabernet franc en petit verdot. We proeven 2004, 2011 en 2012.

Château Cantemerle 2012 Haut Medoc

De meest doorzichtige kleur. Cassis in de geur, herfstbos al, goed concentraat en lijkt ook op dronk. Eric ruikt laurier, munt en fris groen. Leila ruikt drop en laurier. Uitgebalanceerde wijn.

Château Cantemerle 2011 Haut Medoc

Driekwart ondoorzichtige kleur. Leila ruikt wat medicinaals, ik ruik een cassisimpressie, tabak en leer. Zachte aandronk, hoge zuurgraad in afdronk. Fijn glas.

Château Cantemerle 2004 Haut Medoc

Heeft het zin een wijn zó lang te laten rijpen? Vijftien jaar oud nu. We hebben proevers die de voorkeur geven aan de jongere wijnen. Voor Willem Jan is dit een van de hartendiefjes van de proeverij. Leila roemt de zachtheid en het mondvullend fruit in deze wijn. Ik hou van de belegen tonen in de geur, maar ook potloodslijpsel en honingdrop. Deze wijn is werkelijk prachtig uitgerijpt en volkomen in balans.

Margaux proeven. Ik blijf het altijd bijzonder vinden. Vanwege die zijdezachtheid, dat liefelijke. We proeven Blason d’Issan 2013 en Château d’Issan 2010. Tweederde cabernet sauvignon, een derde merlot.

Blason d’Issan 2013 Margaux

De tweede wijn, dus gemaakt van jonge stokken. Just benoemt turf, munt en koffie. Halfdoorzichtige kleur. Voor zo’n betrekkelijk jonge wijn al veel te genieten in de geur: kreupelhout, menthol en aardbeienjam. Erg drinkbaar nu al: elegantie en finesse. Feestje.

Château d’Issan 2010 Margaux

Veertig procent merlot in deze wijn. Ondoorzichtige kleur. Dit is voor mij dé wijn van de proeverij. Klassieke neus met kruidigheid, laurier, veel potentieel, zachte aandronk en ongelofelijk veel elegantie. Rondeur, heerlijk in de mond. Verboden te spuwen. Vind ik. Punt uit. Uitmuntende balans. Just is gevraagd naar zijn voordeel en die komt met een soort ‘zing-vecht-huil-bid-werk-en-bewonder’ proeftermen: open haard, turf, drop, gloed, passie, trots, karakter, diepgang, intelligentie en blijdschap. Ieder woord kan hij ook in twee of drie zinnen nog eens uitleggen. Een proefheld die Just!

Dan een contrast met de Margaux, een Robert Parker lieveling: Château Smith Haut Lafite, Pessac Leognan. Tweederde cabernet sauvignon, een dertig procent merlot, aangevuld met cabernet franc en petit verdot.

Château Smith Haut Lafite 2010 Pessac Leognan

Ondoorzichtige kleur. Mijn oordeel wijkt hier nogal af van andere proevers. Ik vind de wijn stoffig en zelfs een tikje eendimensionaal. Wel veel kracht, maar weinig gelaagdheid. Veel kracht met alleen bitters na in de afdronk.

Château Smith Haut Lafite 2007 Pessac Leognan

Hartendief van Willem Jan. Ik ben ook enthousiast : ondoorzichtige kleur, aardse geur, chocolade en espresso, zeer zachte aandronk, rondeur en goed concentraat, fraai bittertje in de afdronk. Mooie uitgerijpte wijn.

Château Doisy Védrines 2007 Sauternes

In de eerste jaren van mijn lidmaatschap van de wijnsociëteit maakte de 1982 van dit domein verschillende keren onuitwisbare indrukken. En dan hou je een zwak voor zo’n domein. Tonen van edele rotting, met perzik, peer, sinaasappels. Elegantie. Prachtige balans. Fijn glas.

Fraaie proeverij afgesloten met fijne kazen van Paul.