Geen indrinker, geen uitdrinker, 14 flessen en niks voorgeproefd. Een start van de maidenproeverij van Rob van Kalmthout die je op het verkeerde been zet. Met vervolgens de uitleg dat het gebrek aan voorproeven een oorzakelijke relatie kent met de productieaantallen van onze wijnen vanavond. Er zijn maar enkele honderden flessen van elke wijn. Gegund aan koper Rob door de producenten op zijn laatste twee wijnreizen. We gaan rariteiten en gekkigheden proeven. En dat van het land dat varieert van diepstevig knoestig rood tot tintelend fris en oxidatief wit. Een land soms politiek verdeeld tot op het bot maar met een alles overstemmend kenmerk. Hier wordt gegeten en gedronken. Waar wij praten over het weer, gaat het in Spanje over de ware smaak van het leven. Hoe dit smaakt? Voor elke Spanjaard anders. Gelardeerd met foto’s, praatlust en enthousiasme bij ontdekkingen. Met bewondering voor lekkers. En met soms stil genot. ¡Vamos!
Rob schotelt ons 1 losse wijn, twee series van 3, een serie van 4, een serie van 2 en nog een los slotakkoord voor.
De eerste wijn, een Ca N’etruc BI Xarel.lo 2015 begint met brede proefnotities. Daartoe nodigt deze 100% xarel-lo uit. Uit de amfora, 318 flessen van gemaakt. Amandel, perzik, mineralig, zweterig. Kruidig, droog, lekker. Beetje peperig, mooi zuurtje. En stevig voor een beginneling.
De eerste serie is geen makkelijke serie. Eetwijnen zeggen we dan. Zelden zo weinig frisheid in de verdejo’s gehad. Deze zijn stevig, zelfs wat zwoels. Op basis van oude verdejo stokken. Met de druif die van oorsprong uit Marokko komt. Een mooi voorbeeld van de vele prachtige Moorse invloeden. Heeft de druifluis overwonnen en dat komt weer door het instorten van hun graafkanaaltjes in de zanderige bodem waarop deze stokken hebben gegroeid.
Ossian Quintaluna 2017
Lijkt een beetje op het vorige glas. Heel mineralig, peer, meloen, houttonen, vette aanzet, hoog in het zuur. Stevig.
Ossian Verdling trocken 2015
Houttonen, groen, stevig ook. Wat droger en strakker. Dat is logisch, want hij is gemaakt zoals de Riesling. Voelt aan als meer alcohol dan de 13,5 die hij heeft.
Ossian 2016
Volle wijn, stevig, doet denken aan chardonnay, amandelbitter. De derde is ouder, een goeie constatering door Maarten.
Complimenten voor deze serie.
Ismael Gozalo |
De tweede serie
Nog complexer dan de vorige. Zuren en bitters, gisten, bubbels en oxytonen. Alles vecht en strijdt. Tot bedaren. Doorgaan. Herproeven. En genieten. Troebel, gelig en duidelijk anders. Si, vinos naranjas. En alle opnieuw drie verdejos, weer alle drie uit Segovia. Van een specialistische, manische maker. Ismael Gozalo is de Don Quichotte die inzicht geeft in zijn wereld. Hij vecht met gisten, met druiven, met rijpingen. In amforas, in grote flessen. Met wilde gistprocessen, doodlaten en weer opjagen met hoge tempreraturen. Een strijder.
Microbio Wines Sin Rumbo 2015
Hij bubbelt, hij bruis, hij ruist. Frisse tonen wisselen af met oxidatieve. Vers brood. Schaal- en schelpdieren. Hier breekt mijn Spaanse poëzie los. Vieira, ostras, navajas. Tamtamtam… Percebes. Hij zwemt ermee weg. Niet te lang helaas.
Microbio Wines Isse 2015
Ik voel me appelig zei Stoffel de schildpad als ie zich niet heel lekker voelde. Appelig is deze wijn. Koperpoets wordt genoemd en herkend. Voor mij heeft ie duidelijk last van de eerste wijn. Na een tijdje toch ontwikkeling. Wijn is net het leven zelf. Oxy ja, maar niet zoals de volgende. 12 maanden amfoor en 12 maanden rvs.
Microbio Wines Sin Nombre 2014
Oxy kwadraat. Heerlijk vind ik het. Sherry tonen, mooie zuren. Fraai samenspel. Ook hout. Denk hierbij een prachtolijf, een ansjovis, boquerone. Een feest.
De volgende serie. We maken tempo. Eigenlijk on-Spaans. Vier wijnen. Met fruit. Met zuren. Met stevigheid. Met bosvruchten. Met kruidigheid.
Anijs, laurier. En met herfst, 1 en 2, en winter, 3 en 4. Zelfde vinificatie. 4 verschillende bodems. Allemaal Garnacha. Hetzelfde jaar. Wat heeft grond een invloed. Spanjaarden strijden voor hun grond. We begrijpen nu beter waarom. We genieten van de gronden van Celler de Capcanes La Nit de les Garnatxes 2016 Panal (zand), Argila (klei), Calissa (mergel) en Llicorella (leisteen) uit de Priorat.
Anijs, laurier. En met herfst, 1 en 2, en winter, 3 en 4. Zelfde vinificatie. 4 verschillende bodems. Allemaal Garnacha. Hetzelfde jaar. Wat heeft grond een invloed. Spanjaarden strijden voor hun grond. We begrijpen nu beter waarom. We genieten van de gronden van Celler de Capcanes La Nit de les Garnatxes 2016 Panal (zand), Argila (klei), Calissa (mergel) en Llicorella (leisteen) uit de Priorat.
De laatste pik ik eruit:
Zware jongen. Met mooie zuren. Het lijkt een contactadvertentie. En contact wil ik. Blijft lang hangen, hoort dat erbij? Veel fruit, vooral bosvruchten, bosbes, braam. Een geur met een zoetje. Niet storend, wel zo dat je hem terug herkent. Hout, natuurlijk. Wat is Spaans rood zonder. Aanwezig, niet overheersend. Sterk makend. Een statig glas. Heeft alles.
Twee toppers
Na het genot van werkelijk al het heerlijks en verrassends tot nu toe krijgen we langzaamaan, mañana mañana, een slotakkoord met sowieso een mooi gedecanteerde eerste wijn. Die de tongen los maakt. Is het fruit. Zijn het zuren. Is het gist. Wat maakt ‘m zo anders dan de tweede? Weer van Ismael Gozalo, de verdejo experimenteur. Deze keer gaat hij los op de Microbio Wines Rufian 2015. De druivensoort Rufete is zeldzaam en kan een vergelijking doorstaan met Pinot Noir. Dat is de Celler de Capcanes 11/x 2016 die Rob er prompt naast zet.
Deze wijnen proeven als een menukaart:
gang 1
troebel
zuren
aardbei en framboos
yoghurt
Het lijkt verdorie wel een rode orange wijn denk ik. En dat is ie ook, punten voor uw scibent.
gang 2
niet troebel
zuren
sinaasappel – daar is het nationale symbool eindelijk –
chocola
hard
tannines
cassis
braam
nog een keer zuren
El pinultimo
De vaste term voor de Spanjaarden. De laatste kennen we niet, de een-na-laatste des te beter. En dat begrijp ik. Hier wil je niet mee stoppen. En waarom deze Rob? Dit is het leukste verhaal! Kijk daar kun je mee thuiskomen. Of in Spanje. Met Joodse wijn. Cariñena met garnacha en cabernet.. Koosjer, deze Celler de Capcanes Peraj Ha’abib (Flor de Primavera). Hele oude stokken 35, 50 en 95 jaar. Niet gepasteuriseerd. Wat betekent dat er extra toezicht is tijdens het wijnmaken. Verzegeld door de rabbi himself, perdonne me, lo mismo.
Chocolate, fruta roja, fruta negra. Ciruela. Tierra. Intenso. Mora.
Verrassend, smakelijk, verhalend. Een proeverij om over te praten.
Proefnotities en verslag Just Krijn