Rob van Ginneken brengt het thema Bier na wijn. Kunnen we karakteristieken die we aantreffen in wijn ook terugvinden in bier? Misschien een wat bijzonder thema voor de wijnsociëteit. Maar helemaal niet voor de levensgenieter. Die kiest sowieso al een wijn die past bij humeur en stemming. Steven Spurrier beschreef dat zijn ‘ideale kelder’ een wijn bevatte voor ieder humeur en gelegenheid. Laten we wel zijn: soms heb je meer trek in een glas bier. En veel van ons kiezen ’s avonds graag voor een glas gedistilleerd. Wat ook prachtig kan zijn. 

 

Rob heeft altijd doordachte proeverijen. Hij verontschuldigt zich dat deze proeverij ‘intuïtief’ is samengesteld. Al bij de eerste serie blijkt dat die intuïtie geweldig werkt. Een heel mooie vintage champagne Paul Bar 2012 om te starten.
Verwennerij. De Petrus Aged Pale en Duchesse de Bourgogne hebben op zijn minst in de geur herkenbare karakteristieken. Een fijne start. 

 

De fraaie Le Clos du Caillou 2015 Quartz Châteauneuf du Pape heeft mooie Rhône karakteristieken, is nog te jong om stallucht te ruiken. Brett noemt Rob dat.
Ik ruik wel kreupelhout, kruidkoek, drop en tijm bij een hele prettig soepele smaak, een warme smaak ook. Een énorme stallucht komt naar voren in de prachtige Marriage Parfait, een elegante Geuze 2015 van Boon. De Orval – mag je me op een zonnig terras als ik met gesloten ogen geniet van de zon voor kriebelen – krijgt minder bijval.

 

De nieuwe wereld serie opent met een Muratie 2014 Stellenbosch Semillon, een orange wijn, met de toepasselijke naam Orange is the new white. Totaal niet mijn smaak. Ja, zeggen de proevers, als je daar een bier naast zet, komt die altijd goed naar voren. We zijn een sociëteit met sceptische leden. Die overigens vaak wel gelijk hebben, nu ook. De Knife & Axe van brouwerij de Molen heeft een geur met koriander en moutgeur. Een heel prettige smaak, rondeur en een bittertje. Petje af. 

 

Bij de volgende serie een heel fraaie Australische shiraz uit de Barossa Valley: Sint John’s Road 2015 Block 3 – daar staan 85 jaar oude stokken. Mijn aantekeningen: warm, morellenkers, wat chocolade, mocca, volle en krachtige smaak die ik erg kan waarderen. Het enige puntje is een wat branderige afdronk, maar hey… je kan niet alles hebben. De uit Rome afkomstige Triple Tre Fontaine kon ik helemaal niet waarderen: een geur van lever en synthetische geur van wc opfrisser. Als je daar eenmaal aan denkt (denk niet aan de roze olifant in de kamer)… nou ja, ik hoef het niet uit te leggen, dan komt het met de smaak niet goed. 

 

We doen nog een heuse pepsi test met ’s werelds beste bier Westvleteren én het bier waarvan wordt gezegd dat het een vergelijkbare smaak heeft. Totáál niet, zegt Berry.
Andere vinden gelijkenis. Ik denk de zuren te herkennen van de Bernardus 12 en dat blijkt later correct. Een bier met expressieve geur, veel rondeur en heel aangenaam. Geweldig in deze tijd van het jaar, als je na een regenbui binnenkomt. Just typeert met pure chocolade, die hij verkiest boven melkchocolade. Maar ik vind melkchocolade lekkerder, zegt Rob, die inderdaad de voorkeur geeft aan het tweede flesje. Iets lichter van kleur, iets meer zoet in de smaak, ik vind de smaak harmonieuzer en verfijnder: Westvleteren!

 

Een fraai gerijpte Douro, Quinta do Noval 2009, is de afsluiter bij kazen, hausmacher worst en ham.