Een ietwat surreële proeverij, een muziekje uit de jaren 70 had er goed bij gepast. Over de tafels ligt een snoer ledlampjes, die gedurende de proeverij van kleur wisselt tussen wit, rood, blauw en groen, en daarmee de hele ruimte ook toonzet in die kleur. Beïnvloedt het onze beschrijvingen en waardering van de wijn? Annemiek zou Annemiek niet zijn als ze dat van te voren al niet had uitgezocht, door het napluizen van wetenschappelijke papers.
Wat zeggen die? De details zijn natuurlijk voor de leden van de BWS, maar voor de mee-lezers: de kleur van het omgevingslicht lijkt inderdaad van invloed te zijn op de gepercipieerde smaak van de wijn. De empirie van deze proeverij is wel dat dat per persoon nogal verschilt: bij menigeen geeft rood licht inderdaad de in onderzoek gevonden perceptie van zoetere wijnen, maar sommige proevers proeven bij blauw licht steviger bitters in de wijn, terwijl dit volgens de wetenschappelijk experimenten juist bij groen licht zo zou moeten zijn. Ook zijn de BWS leden lichtelijk unheimisch bij de kleur blauw, daar waar de proefpersonen in een van Annemiek’s onderzoeken deze kleur juist als het prettigst ervoeren – misschien waren het Italianen (Zampini et al, 2007)? Overigens blijkt zowel in de theorie als ook in deze proeverij de mate waarin men de kleur ervaart als prettig, of rust-, of juist energiegevend, niet te correleren met hoe men de wijnen beoordeelt.
Wat zat er dan in de glazen? Niet iedereen herkende een droge en een halfdroge Riesling uit Duitsland. Veel werd Gewürztraminer genoemd, de proeverij van Willem-Jan van 2 weken terug heeft indruk gemaakt! Die twee wijnen, van Kallfells, proefden we in iedere serie (bij alle vier kleuren). Meer specifiek ging het om de Königslay-Terrassen Trocken en Feinherb, met resp. 7.9 en 19,2 gram restsuiker. Het lijkt er dus inderdaad op dat de scores (Annemiek vroeg om maar liefst 10 scores voor ieder van de 2 wijnen) verschillen per serie. Persoonlijk zou ik het interessant vinden om de resultaten af te zetten tegen eenzelfde experiment (dus steeds dubbelblind dezelfde 2 wijnen) in juist een constant blijvend omgevingslicht. Verschillen de scores dan nog steeds (significant) per serie?
We doen ook een serie rood. Rode wijnen zijn in de experiment waarnaar Annemieke verwijst niet wetenschappelijk getest; toch eens kijken wat wij er van maken. De wijnen blijken twee Carmenères, wat mij betreft een vaker wel dan niet nogal uitgesproken groenige (pun not intended) druif met paprikatonen. De producent is Viña Falernia, het terroir Elqui Valley. De luxe-cuvée Pedriscal is enorm houtgedomineerd.
Hier moet je van houden, scribent dezes doet dat niet, maar enkele leden wel; Saskia vindt beide wijnen heerlijk – in welke kleur licht dan ook.
De uitdrinker is weer de Königslay-Terrassen, maar dan dit keer de Beerenauslesee, met maar liefst 155 gram restsuiker en 1,5 keer de zuren van de eerdere versies. De mooiste wijn van de avond, in ‘gewoon’ TL licht – met nog enkele minuten een wat rozig nagloei-effect.
Verslag en proefnotities Rob van Ginneken
