Rob van Ginneken brengt vijf champagnes op tafel, omdat alléén maar ‘deep purple’ wijnen… zwaar is. Wijnen met paarse kleur komen van aglianico, petit syrah, syrah, malbec, touriga nacional en mourvèdre (aldus Wine Folly). Rob wil graag dat we daar kritisch op zijn. Doen we dus. Overigens blijkt in de loop van de proeverij dat twee wijnen écht paars bieden.
Champagne
Het Champagne deel van de proeverij bestaat uit vijf Champagnes die zijn gemaakt van 100% chardonnay. De verschillen zijn ontstaan door hóe de wijnmaker aan de knoppen zit. Rob daagt ons uit om die knoppen te benoemen. Is er veel of weinig dosage
gebruikt? Hoe lang heeft de wijn ‘sur lattes’ kunnen rijpen in de fles? Van welk gedeelte van de champagne komt de wijn; terroir dat zorgt voor fruit of terroir dat mineralen oplevert. De vijf wijnen komen voor in de top 10 lijstjes van Christie’s World Encyclopedia of Champagne. Ieder van de champagnes maakt mij gelukkig. Kleine verschillen in waardering, allemaal 90+ punten wat mij betreft.
Twee jaargang champagnes Sublime 2012 en Le Mesnil 2006 komen van dezelfde coöperatie. Beide champagnes hebben 8 gram dosage gehad en ik hoor verschillende proevers inderdaad het ‘zoet’ benoemen. Een deel van de proevers waaronder Rob geeft de voorkeur aan de jongere champagne. Zoniet deze scribent, ik geef de voorkeur aan de Le Mesnil 2006 Prestige die ruikt naar appelmoes, gebutste appels. In de smaak vind ik de enorme hoeveelheid zuren veel sprekender dan eventueel zoet,
heel true to type en wat champagne herkenbaar maakt in vergelijking met bijvoorbeeld cremant, cava of prosecco. Appels in de smaak met een bittertje in de afdronk. Véél elegantie, schrijf ik op. Diederick benoemt het bittertje, citrusfruit en amandelen.
Ik vergeet zowaar de indrinker, een ‘Brut Sans Annee’, een BSA: Larmandier Bernier Latitude Brut Blanc de Blancs, biodynamisch gemaakt. Een van de hartendiefjes van Rob en het moet gezegd: levendige wijn, heel zuiver. Mooi gist in de geur,
appelig, granny smith in de smaak, veel zuren.
Palmer & Co. Blanc de Blancs is de champagne met mijn hoogste score. Een enorm fraaie geur met veel expressie, ik ruik bloemen en rozen. De wijn komt met een héél expressieve mousse de mond binnen, hallo! Dat is een hardhandige kennismaking
met een wijn die daarna een heel ander karakter toont: mildheid, liefelijkheid. De appelzuren proef ik pas in tweede instantie in de afdronk. ‘Keidroog’ zegt Paul.
Paarse wijnen 
Mastroberardino ‘Redi More’ Irpinia Aglianico 2014 is het tweede hartendiefje van de proeverij. Wát een complexiteit, verzucht Rob. De wijn uit Campanië heb ik voor de zoveelste keer níet als Aglianico herkend. Toos benoemt de wijn als zwoel,
jammig en met droge houttonen. Ik ruik kruiden, kersen, proef een bittertje in de afdronk. Frivool staat in mijn aantekeningen, en als kritische noot: wat dunnig. Die complexiteit komt op mijn tong niet tot zijn recht.
Mogelijk heeft de vorige wijn last gehad van Catena Alta Malbec Historic Rowes 2015, waar ik enorm van onder de indruk raak. Paars! Zegt Toos. En ook weer zwoel. Mijn aantekeningen: wát een neus, een lichte stalimpressie en een heerlijke gelaagde geur met steeds iets nieuws te ontdekken: pruimen, chocolade, turf, tabak, een zoetje, in de mond een bek vol wijn, stevig, wow.
Het is daarna alleen maar beter, ook die rode wijnen zijn allemaal 90+ in mijn boekje. De Quinta do Noval 2009 vind ik niet helemaal 100%. Cono Sur 20 barrel Syrah uit Chili is sappig, zit hoog in de zuren en heeft mooie tonen van kreupelhout en zoethout.
Ridge Lytton Estate 2015 Petit Syrah
Voor mij dé wijn van de proeverij. Paars rood. Morelkersen. Een heel rijke geur. Annemiek benoemt anijs, kruiden en cacao. Ik proef wat salmiak, een tikje drogende, voluptueuze rijke wijn.
We sluiten de leerzame proeverij af met een glas vintage port 2007 Noval. Ik besluit om enkele flessen van deze wijnen in de kelder te gaan leggen. Het was een blije dinsdagavond.