Just Krijn is een liefhebber van Spaanse wijnen. Hij
bezoekt daar regelmatig minder bekende wijngebieden. Samen met Buuf bezoekt hij
de lokale wijnmakers en als je dan een woordje Spaans spreekt eindigt dat vaak
met interessant en uitgebreid proeven. En je hebt weer een berg materiaal voor
een proeverij! Deze keer krijgen we “een korte rondleiding door de wijnen
van de Extremadura”.
De Extremadura ligt rond de hoofdstad Merida in
het zuid-westen van Spanje tegen de Portugese grens. We proeven 11 wijnen uit
de bekendste wijnregio in de Extremadura: Ribera del Guadiana. Bijzonder
is dat we deze avond voor het eerst meer dames dan heren op een proefavond
hebben. The times they are changing….
Deel 1: Cava
Als je aan cava denkt, dan denk je aan
Catalonië. Maar cava mag ook in een paar andere regio’s worden gemaakt,
waaronder de Extremadura. De cava wordt gemaakt van de usual suspects: macabeo
en parellada.
De indrinker is Marquéz de Badajos Extra Brut
van Bodegas Medina. Bleek heldergoudgeel, fijne mousse in het glas. In de neus
iets boenwas en perzik. Fris zure aanzet, niet helemaal droog maar wel flink
zuurtje van Granny Smith. Daarna volgen nog drie cava’s. Weer macabeo
gedomineerd maar iets minder zuur. Het alom aanwezige bittertje valt op. Dit is
een duidelijk verschil met de iets meer fruit getypeerde cava’s uit de Penedes.
In de stevige Gran Reserva Brut Nature van Bodegas Via de la Plata (45 maanden
sur lie) is de Granny geëvolueerd naar Goudreinet-appelmoes. Goede
balans, lekker glas.
 |
| Culinair genieten van Iberisch varken |
Deel 2: Stil wit
In onbekende gebieden kom je soms onbekende
druiven tegen. Zoals de Montua, een klein druifje met een zachte smaak. Wordt
maar heel weinig verbouwd en zelden als cepage gebotteld. De Montua van Bodegas
Vina Santa Maria heeft een groenzweem, een muscat neus en forse bitters.
Geen allemansvriend. Ik vrees dat de productie klein zal blijven…
Ook de daarop volgende wijn, een
Verdejo/Sauvignon Blanc van Bodegas Medina is niet makkelijk. De Sauvignon is
duidelijk aanwezig met iets zweterigs in de neus. De wijn heeft een scherp
randje door de sterke zuren achterin.
 |
| Bodegas Medina |
Deel 3: Rood
Met rood komen we weer iets meer in the middle
of the road. De lichtere wijnen bevallen de meeste proevers wel. Bijvoorbeeld
de Madre de Agua van Bodegas Santa Maria. Grotendeels Garnacha, beetje Cabernet
en Tempranillo. Donkerrood, diffuus, ietsje evolutie in de rand, klassieke
neus, mooi fris. Zwoele ronde aanzet. Chocola en zwart fruit. Weinig zuur
voorin, meer citrus aan het eind. Vol, nog wel tannineus, mooie afdronk.
Stoffig op de tanden zoals je vaker hebt bij grenache die nog een paar jaar mag
liggen.
De liefhebbers van vettere wijnen komen ook aan
hun trekken met de Jaloco Gran Reserva van Bodegas Medina. Merlot, Cabernet
Sauvignon en Graciano. Een jaartje op staal, daarna vier jaar op klein
eiken en dan nog een jaar op fles voordat de wijn naar de winkel gaat.
Donkerrood, zwart hart, diffuus. Bessen in de neus, cassis. Kruidig en elegant
in de aanzet door zijn zuren, granaatappel en zwart fruit. Maar daarna koffie,
sigaar, chocola en een flinke afdronk. Forse wijn!
 |
| Santa Maria |
Bij de uitdrinker (Viognier Vendimia Tardiva van
Santa Maria) herkennen de proevers abrikoos en sinasappel. Is het toeval dat
alleen de dames kamille proeven?
Het was weer een bijzondere proeverij!
Verslag en proefnotities Noël Geisen