De Britse
wijnschrijver Oz Clarke schreef in 2001 het volgende. “Ik vraag me af hoe het
is om de lievelingsdruif van wijnliefhebbers te zijn die de smaakpapillen van
de overgrote meerderheid van de
wijndrinkers niet kan bekoren. Voelt dat alsof u het kneusje van de klas bent
dat door de juf geprezen wordt voor zijn tienen voor alle proefwerken, maar die
in de pauze moederziel alleen staat terwijl zijn brutalere klasgenoten
rondspringen en schreeuwen en samen plezier maken?” Ik vraag me af of riesling
nu een halve generatie verder populairder is bij het brede publiek? Berry
Marinussen stelde een proeverij samen met alléén riesling. Oz schreef in 2001
ook: “De meeste riesling is saai, zelfs flauw omdat wijnfirma’s er een
massaproduct van willen maken en hem niet de aandacht, toewijding en fantasie
geven die hij vereist.”
Kleine wonderen
Er staat niet
één saaie riesling op tafel, in de proeverij van Berry Marinussen, wel wijn die
in het glas de reputatie van het huis niet waarmaakt, want ja het blijft een
levend product. Er staan ook wijnen op tafel die zonder meer als klein wonder
te betitelen vallen. Misschien is er een Hogere Macht die het niet leuk vindt
dat Berry een voorkeur heeft voor Duitse wijnen. Want het zijn nou net de
Franse en Oostenrijkse rieslings die tegenvallen. En niet van de minste namen,
Zind Humbrecht, Knoll. Met wat omdenken kan je ook redeneren: Duitse riesling
zijn onovertroffen.
Maximim
Grünhäuser Spätburgunder 2014 is de enige rode wijn van de proeverij. Martijn
associeert de wijn met aardbei en Toos is vol lof over de verfijning: kersen,
kruiden, mineralen en een pepertje. Elegante en lekkere wijn.
De oudste wijn
die we proeven is 23 jaar oud en volstrekt vitaal. Hét bewijs. Riesling kan
ouderen. Riesling moet ook even ouderen, aldus Berry, omdat de wijn daarmee aan
diepte wint.
 |
| Wijnstokken in de Wehlener Sonnenuhr |
Wegelers 2002
Wehlener Sonnenuhr Kabinett maakt indruk: vijftien jaar oud maar dat heb je
geen moment in de gaten. Mooie zuren, veel lengte, excellente balans. Mineralen
in de geur en veel roomboterbabbelaar.
Berry wijst
erop dat in de jaarlijkse Gault Milau gidsen de ranglijsten van beste wijnen
voor wijnen met restzoet worden aangevoerd door Moezelwijnen.
Clemens Busch
Kabinett 2009 Marienburg Erste Lage is een hartedief van Berry. Diederick
benoemt perzik en abrikoos, hij noemt de wijn verfijnd. Eric ruikt munt,
ananas, abrikoos, turks fruit, petrol en een bittertje. Mijn aantekeningen:
mooie lentebloemen, prachtige aanzet, ontzettend fraaie balans met geweldige
zuren. Klassieke wijn!
 |
| Op bezoek bij de broers Merkelbach |
Merkelbach,
Erdener Treppchen 2003 Spätlese kan niet iedereen evenveel bekoren, want roept
niet meteen een ‘wow’ ervaring op. Rob noemt de wijn lichtvoetig en een
filligrane wijn (filligran = licht en luchtig). Ik hoor ook noemen perzik,
zachte zuren, sinaasappelbitters achterin de wijn. Mijn aantekeningen:
verfijnde bloemetjes, lichte kleur, goede balans en zeer klassiek. Na onthullen
ben ik helemaal blij: het is Merkelbach! Wie daar is geweest, drinkt iedere
fles Merkelbach met een goudgerande herinnering en… ik heb Erdener Treppchen
2006, 2007 en 2010 in de kelder liggen. Fijn vooruitzicht.
Keller, Dalsheimer
Hubacker 2003 Spätlese komt uit Rheinhessen. We ruiken ananas en proeven een
frissen wijn met lekkere zuren. Veertien jaar oud inmiddels en springlevend.
Talloze rode wijnen trekken dat niet. Ik vind de geur wat rokerig, met
mineralen. De wijn heeft een zoetere aanzet dan de Merkelbach, heeft prima zuren.
Ik vind de balans iets lastiger dan bij de klassieke Moezel.
Reinhold Haart,
Piesport Domherr 2009 Spätlese heeft een geur die bij riesling liefhebber HansL
niet helemaal in goede aarde valt. Hij noemt zwavel, kattebak en zelfs de
aloude donkere kamer (doka) en dan de geur van ontwikkelaar. De smaak kan hem
dan weer wel bekoren vanwege het mooie spel tussen zoet/zuur en rins. Rob
prijst de balans van deze wijn. Ik ruik passiefruit alsof ik naast een boom in
de tropen sta, wow. De neus heeft inderdaad iets dat ik als ‘stinkertje’ heb
beschreven maar niet verder benoemd. De smaak is heel intens, in mijn
aantekeningen staat: oef! Wat een mooi zoet.
Karl Erbes,
Ürziger Würzgarten 1994 Auslese, doet Eric alles proeven wat de abrikoos te
bieden heeft: het zoete vruchtvlees maar ook de pit en de bitters van binnen.
Hij noemt ook amandel en spijs. Rob is kritisch: de geur is wat gesloten in
zijn ogen en de wijn wel oké, al mist die complexiteit. Mijn aantekeningen: petrol
in de geur en ook een hint van stopverf, en dan een mondvullend zoet met veel
zuren in de afdronk. Later ook mineraal in de geur. Fraai hoor dat we dit in
2017 drinken. De vader van de huidige wijnmaker heeft deze wijn geoogst en
gemaakt. In 1994 werd Nelson Mandela president van Zuid Afrika, in het najaar
werd Airmiles geïntroduceerd, Ruud Lubbers probeerde in dat jaar voorzitter te
worden van de Europese Commissie, waar de vorige week overleden Helmut Kohl een
stokje voor stak. Mooi hoor.
Schloss Lieser,
Niederberg Helden 1998 Auslese ** heeft botytris, zegt Rob. Zowel hij als Eric
benoemen de kleur als oudgoud. Ik ruik in de wijn groene olijven, de wijn is
voller dan de wijn uit Ürzig, meer zoet en iets minder spel.
Riesling kun je
heel goed leren waarderen in het glas, écht onder de indruk raak je pas als je
bovenop zo’n beroemde wijnberg staat en enigszins duizelend de diepte in kijkt.
Dan besef je dat Duitse rieslings met hun eeuwenoude traditie onovertroffen
zijn.