 |
| Gualtallary wijngaard in Argentinië, hoog gelegen, koel klimaat |
Bij het
determineren van wijn is één van de vragen altijd: is dit een ‘warme’ of
‘koude’ wijn. Het klimaat beïnvloedt de smaak van de wijn. Koele klimaat
streken staan bekend om hun mooie witte wijnen met hogere zuurgraad. Rob van Ginneken
laat ons een fraaie selectie koele klimaat wijnen proeven, naar eigen zeggen
ook om “mijn imago wat bij te stellen.” Van Rob zou het beeld bestaan dat hij
liefhebber is van dikke Australische wijnen met veel kracht. Met een
betrekkelijk onschuldig gezicht vraagt Rob zich af hoe hij aan dat imago komt –
hoewel hij grif toegeeft graag zijn aversie tegen Bordeaux te uiten. Rob van
Ginneken benoemt Engeland, Duitsland, Luxemburg, Zwitserland en Oostenrijk als
koel klimaat, net als de Franse streken Champagne, Beaujolais, Chablis,
Bourgogne en Loire. Tot zover niks aan de hand. Maar óók cool climate zijn in
de VS Lower Columbia Valley in Washington State, Oregon, Carneros en Anderson
Valley in Noord-Californië, de zuidelijke wijngaarden in Chili en Zuid-Afrika,
het Zuidereiland in Nieuw Zeeland. Een koel klimaat wijn kan dus ook uit een
nieuwe wereld land komen. Waarmee die vraag over een koude of warme wijn bij
het determineren niet zo zinnig meer lijkt.
We starten
met een serie van drie mousserende wijnen blind geproefd. Dan ben ik meteen
blij. Het is leuk én moeilijk. De prima Helden Sekt 2011 van Kirsten en Vazart
Coquart Champagne staan voor mij wat in de schaduw van de vintage champagne. Best
wel wonderlijk, want ik vind die eerstgenoemde twee wát expressiever met
duidelijke smaakcomponenten.Iets gemakkelijker te proeven.
Champagne Barnaut Cuvée Edmond, Millésime 2008 Brut
Een
bescheidener geur dan de andere mousserende wijnen, maar wél een die opvalt.
Opvalt door een mooie toast toets én vooral door verfijning. Ik hoor ook andere
proevers voorkeur uitspreken voor deze bubbel. Deze champagne toont zich het
meest rins van de drie glazen. Mooie neus, zegt Noël. Lekker zuiver, aldus
Paul. Kees ruikt wat mandarijn en goudreinet. Fraai.
In de tweede
serie gaan we van kurkdroog naar relatief zoet.
Muscadet St. Vincent 2015 van
Michel Delhommeau is een liefhebberswijn, die lang niet iedereen kan bekoren.
Zéér true to type, erg ondergewaardeerd. Heel rinse, zuivere smaak met hoge
zuurgraad. Gerard ruikt een lychee impressie en noemt de wijn elegant. Geweldig
goed inzetbaar bij schaaldieren en vis. De Chablis 2014 van Durup heeft een
mooie strakke smaak, mineralen en verfijnde neus. De eerste slok daarna van
Viña Casa Marin 2013 Miramar Riesling uit Chili doet me de ogen dichtknijpen. Oef,
zoet. Maar bij de tweede slok realiseer ik me, mooie balans, dit is lekker.
Prima bij aziatische keuken. Groen gras, wat romig. Gerard ruikt honing.
Verrassende wijn.
Rob heeft
twee Pinot Noirs gezet naast een Cabernet Sauvignon in de derde serie.
Staetelandt 2014 Pinot Noir uit Marlborough Nieuw Zeeland is geurig, mooie
kersenimpressie, bittertje en balans.
Zuccardi Q 2011 Cabernet Sauvignon, Gualtallary, La
Consulta Valle de Uco, Argentinië
Ik heb mooie
aantekeningen maar haalde helaas de druif er niet uit. Rijke geur, kruidig,
vanille/oud hout, wat paprika, duidelijk een wijn met karakter, geen
allemansvriend, wel heel interessant, fraai bittertje in de afdronk.
De
zoeterikken spreken tot de verbeelding, het zijn topwijnen uit hun streek.
Domaine de Sablonettes 2009 Coteaux de Layon Rablay
Willem Jan
constateert een lichte oxytoon, hij ruikt honing. Ik vind de kleur al héél ver
voor een acht jaar oude Chenin Blanc.
Rijke neus met mooie rozengeur en gebakken ananas, prima balans met goede
zoet/zuur balans. Heel viefe wijn.
Clemens Busch
Mariënburg 2008 Riesling Spätlese
Deze wijn is
nu voortreffelijk maar kan ook nog rijpen. Fris, romig, herkenbaar Riesling,
mineralen, uitstekende balans tussen zoet/zuur. Heel erg mooi.
Dat
bijstellen van het imago… tja, een imago komt te voet en gaat te paard. Er zijn wel enkele stappen gezet naar een imago als liefhebber van elegante wijnen,
Rob!