Een generatie terug kon je nog ontdekkingen doen. Er waren geen Nederlandse wijntijdschriften, geen internet. De supermarkten waren voor de afzet van wijn minder belangrijk, de betekenis van de wijnhandelaar/slijter was groter dan nu. Het was de tijd dat wijnliefhebbers zich verenigden, de tijd dat de Brabantse Wijnsociëteit ontstond. Nu weten we véél meer dan toen. Er is een onophoudelijke stroom van wijnboeken. We hebben – gelukkig en fijn! – goede wijntijdschriften. En we krijgen wekelijks digitale nieuwsbrieven met aanbiedingen, aanbiedingen van nieuwe ontdekkingen. Die kun je met een muisklik bestellen. De charme van zélf iets ontdekken is helaas verloren gegaan in de moderne tijd.

Toen ik vorig jaar in Au Bon Laboureur bij het diner een flesje bestelde dat ik niet kende, Ampelidae Le K, had dat duidelijk de instemming van de sommelier. Dat zag je meteen aan zijn gezicht. Na studie van het etiket concludeerde ik dat de wijn uit de Haute Poitou kwam.  Zo’n honderd kilometer zuidelijker dan Chenonceau, net ten noorden van Poirtiers.
Dat is zo’n beetje het hart van Frankrijk; op veel kaarten met wijngebieden staat het gebied niet eens vermeld. De wijn van cabernet sauvignon en cabernet franc beviel zó goed dat we die avond nog besloten om de volgende dag naar het domein te rijden. En na het bezoek dacht ik: dit is een prima bestemming om met wijnvrienden te bezoeken. Hugh Johnson noemt Haute Poitou in zijn Wijngids. Vijf regeltjes. “Dynamische Ampelidae IGP wijnen van Frederic Brochet van 107 hectares plus 93 hectares van een voormalige coöperatie onder contract.”

Het tuintje van de Pinot Noir

Ampelidae ligt buiten alle gevestigde wijngebieden, in een landelijke en ruwe omgeving, goed te typeren als ‘the middle of nowhere’. We worden uitstekend ontvangen door Didier Dupuis in Manoir de Lavauguyo. Didier is een enthousiaste man met Flux de bouche. We beginnen de rondleiding in de wingerd, met ‘grond die van je houdt, als je enkele minuten erdoorheen loopt kleeft die helemaal aan je schoenen.’ Ampelidae heeft zes kleine educatieve tuintjes gemaakt met de planten die je terug kunt proeven in de wijnen, voor iedere druivensoort een. Bij de sauvignon zien we bijvoorbeeld buxus, bij cabernet franc framboos. We dwalen door de middeleeuwse kelder waar het Manoir op is gebouwd. Hier vonden vroeger als we Didier mogen geloven eet- en drinkfestijnen plaats, waar ook beroemde mensen aan deelnamen. Ik hoor de naam van Toulouse Lautrec vallen, maar ook twintigste eeuwers als Brigitte Bardot. Monsieur Dupuis is een goede marketeer! Op Ampelidae worden drie (eigenlijk twee) soorten wijn gemaakt: Marginy-Neuf van sauvignon, cabernet en pinot, toegankelijke en prettige wijnen die niet bewaard hoeft te worden. De Ampelidae wijnen zijn genoemd naar de druif: PN 1328 is de kloon van pinot noir, een voorliefde van wijnmaker Frederic Brochet. Le K cabernet, Le S sauvignon en Le C chardonnay. Prachtige wijnen met houtopvoeding, die beter worden van bewaren.

Frederic Brochet is dol op wijnen van chenin blanc, maar de omgeving is niet geschikt voor deze druif. Tóch maakt hij wijnen van chenin blanc door druiven te kopen en goede afspraken te maken met wijnbouwers in Anjou/Savennieres. Hij maakt onder eigen Brochet label ook hele mooie Coteaux du Layon en Quarts de Chaume. Chaume is één van de twee micro klimaten in Coteaux du Layon met een eigen AC, naast Bonnezeaux. De edelzoete Chaume Premier Cru en Quarts de Chaume zijn zéér de moeite waard en goedgemaakt zeker tien, twintig jaar en langer houdbaar.

Wijnbouwer én wetenschapper Frederic Brochet 

Frederic Brochet maakte op zijn elfde jaar voor het eerst wijn, thuis bij pa. Hij studeerde oenologie aan de Universiteit van Bordeaux en startte direct daarna Ampelidae, op 23 jarige leeftijd in 2000. Hij begon met 0,48 ha en bouwt dat nog steeds uit. Zijn ervaring bevat alle stappen in het wijnmaakproces, van de wijngaard tot de consument. Brochet is gepromoveerd in de wijnbouwkunde en doceert over de psychologie van het wijnproeven aan de universiteiten van Bordeaux, Reims en Bra (Piemonte, Universtiteit van de smaak van de Slow Food beweging).

Hoewel voorbestemd voor een academische carrière, raakt Brochet ontgoocheld door het bureaucratische systeem. “Als je er een pen wilt hebben, moet je een set formulieren invullen.” Ook Bordeaux trekt hem niet: “Bordeaux is een imperium, als je er niet bent geboren, pas je er niet in.” Hij besluit zich helemaal te concentreren op wijnmaken op zijn domein, en geeft daarnaast les aan universiteiten. Tijdens zijn studie bezocht Frederic Wagga Wagga in Australië en raakte onder de indruk. “Ik wil een Frans equivalent maken van Penfold’s, maar dat is in een bekende wijnstreek niet mogelijk”, aldus Brochet.