Kees van de
Wiel heeft een proeverij Georgië voor ons opgezet. Unieke wijnen noemde hij het
thema. Georgië is sinds 1999 lid van de Raad van Europa en beschouwt zichzelf
als een Europees land. Na het uiteenvallen van de Sovjet Unie is het land onafhankelijk
geworden. ligt geografisch gezien Georgië 
– ten oosten van de Zwarte Zee – in Zuidwest-Azië en voor een klein deel
in Europa. De Kaukasus is de oorsprong van de wijnstok. Het ligt op een kruispunt
van culturen, godsdiensten en talen. Grote mogendheden zoals het Ottomaanse
Rijk, het Perzische Rijk, het Romeinse Rijk en de oude Grieken, hebben allemaal
geprobeerd om de Kaukasus te controleren en in hun invloedssfeer te brengen.
Dit lukte meestal slechts gedeeltelijk. In de vruchtbare valleien is Georgië
het oudste wijnproducerende land van de wereld. Meer dan 540 druivensoorten
zijn in de loop der eeuwen in Georgië gecultiveerd, meer dan in welk land ter
wereld ook. Dit is echt een proeverij om terug te denken aan dat eerste jaar
dat je wijn drinkt, die zalige onwetendheid. Géén flauw idee wat er in de fles
zit, ook al kun je lezen wat er op het etiket staat. Dat gevoel. En de blijheid
als het lekker is. De namen Mtsvane, Kisi, Tsitska, Krakhuna of Saperavi, het
hadden ook namen kunnen zijn van spelers uit het Nationale voetbalelftal uit
Georgië, ik ken ze niet. Het zijn de namen van de druiven. Maar daar zitten
echte topscoorders tussen. We gaan proeven!  

Telavi
Mstvane 2012

Hele aardige
indrinker. Fris, bloemetjes neus, wat amandel en milde zuren. Expressieve neus
met ook wat gele appel.

Ellen gaf ons
deze avond een inkijkje in de rituelen 
bij het drinken van wijn in Georgië. Véél achtereenvolgende heildronks.
De Georgiërs proeven en drinken veel, zo werd ons duidelijk. De beste wijnen
worden op het eind van een diner of avond gedronken uit porceleinen schaaltjes
(als ik het goed begrijp: in één slok naar binnen). Je kunt deze wijnen op
allerlei manieren beoordelen, vaak vergelijken we de wijn met wat we kennen.
Zo’n Mstvane kan die vergelijking zonder meer aan. Maar als je dan ook weer met
de prijs erbij vergelijkt, dan mopperen sommige proevers. Voor dat bedrag is
het gemaakt, gebotteld en hierheen gebracht, zegt Kees terecht. De markt voor
veel onbekende wijnen is moeilijk. Zelf vond ik de Khareba Tsitska 2011 niet
meevallen (te scherpe zuren), Khareba Krakhuna 2012 vond ik wel bijzonder.
Anijs en bloemetjes in de neus, wat amandel in de smaak met een prettig
bittertje. Bij een gegrilld visje of gambas is dit een feestje. De markt voor
deze wijnen zal vooral liggen bij heel avontuurlijke wijndrinkers die nu eens
niet de zoveelste chardonnay of sauvignon willen proeven. En natuurlijk bij de
betere restaurants waar de sommelier zijn gasten ermee kan verwennen.

Vinoterra
Kisi 2011

Wijn gemaakt in amfora

Een wijn om
heel vrolijk van te worden: de authentieke Kisi druif is hier vergist op
aardewerk amfora’s, alleen daarom al is deze wijn bijzonder. Wijnmaker Giorgi
Dakishvilli. In de neus ruik ik lavendel en vuursteen. Als je alleen nar de
kleur zou kijken, zou je de wijn veel ouder geven. In de neus ook abrikoos. In
de smaak een bittertje, een wijn waar ik meteen een vette paté of zelfs foie
gras bij droom. Het is een gastronomische wijn. Trouvaille.

We proefden
verschillende wijnen van de Saperavi druif en bij veel van die wijnen schreef
ik *-sterretjes bij mijn aantekeningen. Die druif is de oorsprong van veel
fraaie wijnen!  Jancis Robinson noemt de
druif een essentiële Georgische druif die diepgekleurde stevige wijnen
voortbrengt,  aanvankelijk wrang, wie de
wijn laat rijpen wordt daarvoor beloond. Er staan zo’n 4000 hectares met deze
druif beplant.

Telavi Marani
Saperavi 2012

Modern
gemaakte wijn, lekker toegankelijk. Gastproever Marc benoemt kersen. Noël ruikt
pruimen. Gerard typeert de wijn met bramen en vlezige bitters. Mijn
aantekeningen: een karrevracht bosbesjes, liefelijke rondeur, prachtige
lunchwijn.

Telavi
Mukuzani 2009

Hartendief
van Kees. Gemaakt van wijngaarden in het gelijknamige dorp Mukuzani, 100% Saperavi,
ten minste drie jaar gerijpt op houten vaten. Just noemt laurier en tijm, Noël
laurierdrop. De Saperavi druif laat zich onder meer herkennen door de laurier. Henk
benoemt kersen en rood fruit, tabak, mooi van smaak, tannine en evenwichtig,
prettige wijn. Ik ruik de ingekapselde vanile, de smaak vind ik stoer met
frisse zuren, aantrekkelijker bittertje en goede balans.

Khareba
Saperavi Premium 2010

Hartendief
van Kees. Claartje ziet een zwartrode wijn, die ruikt naar jam, zoethout, drop
en speculaaskruiden. In de open neus ruik in een klein rubber-toontje,
chocolade en Mon Cherie kersen, een wijn die hoog in alcohol proeft en véél
concentraat heeft. Interessant!

Pheasant’s
Tears Saperavi Qvevri 2010

Hartendief
van Kees. Dit is een belevenis. De wijn is biologisch gecertificeerd en komt
uit Kachetië. De Georgische wijnmakers van Pheasant’s Tears hebben een grote
amfora gebruikt en de Saperavi druiven met schil en rood vruchtvlees negen
maanden laten weken. Wat we zien in het glas is zwart, Kees steekt zijn zwarte
tong uit en óók de tanden van de proevers kleuren na het drinken van deze wijn.
Wát een concentraat! En een enorm expressieve neus, met laurier, drop, kruiden,
gestoofde pruimen en bes. Harmonieuze smaak, moet een mooie wildwijn zijn.
HansL zegt: zó krijgen we een kijkje en proef op de tong hoe vroeger wijnen
werden gemaakt.

Satrapezo
Icewine 2012

De wijn is
gemaakt aan de voet van de Kaukasus. Gemaakt van de Rkatsitel, een inheemse
Georgische druif, die laat – half oktober – wordt geoogst, maar deze wijn zal
nóg later zijn geoogst. De neus is klein, beetje perzik. De smaak is volstrekt
harmonieus en geeft veel zoet, veel rondeur. Opmerkelijk glas.

Dit is een
leerzame proeverij met wijnen die veel andere Oost Europese wijnen die we
proefden volkomen in de schaduw stellen.