De
wijntijdschriften zijn met artikelen en proeverijen een bron van inspiratie
voor wie beter wil leren proeven. Perswijn proefde Barbera’s. Hans van der
Horst liet zich daardoor inspireren, kocht en verzamelde een proeverij met
alleen Barbera bij elkaar. Een simpel maar doeltreffend concept: we proeven na
één referentiewijn nog negen Barbera’s en krijgen de tien omschrijvingen van
die wijnen, van a tot en met i. Geef na iedere wijn maar aan welke omschrijving
erbij hoort. Ik vind het fantastisch denkwerk van Hans. Eérst proef je de wijn
en benoemt wat je proeft. Daarna zoek je overeenkomsten met de omschrijvingen.
Nou werkt dat natuurlijk alleen als je goed proeft én als jouw proefvermogen en
vocabulaire overeenstemt met dat van de Perswijn-proever. Bramen en
bosvruchten, ja dat proeven we allemaal wel. Maar wat te denken van een
beschrijving als “gelikt, room, hout, kaneel, zoethout, bramen, zwarte bes,
pruimen, vijgen, breed”. Herkennen we de wijn als gelikt? Ruiken en proeven we
kaneel en zoethout? Herkennen we dat deze wijn breed is?

Barbera
Briccotondo 2012 Fontannafredda doc

De
referentiewijn, een eenvoudige Barbera, verkrijgbaar in de supermarkt. Een
ongecompliceerde wijn, zo een waar je met graagte een fles van open maakt, ieder
moment en elke dag zonder je zorgen te maken over wat de fles kost en met de
zekerheid dat je een lekker glas gaat drinken. Diepe kleur. Kruidig, warme neus, terroir impresie in de
smaak, drinkt soepel en prettig en is voor mij ook herkenbaar als Barbera. Ik
hoor ook nog als omschrijvingen kersen en chocolade, tabak en leer.Valt overigens niet bij iedereen
meteen in goede aarde. De critici
hebben moeite met de bitters in de wijn.

Barbera d’Asti
Superiore 2011 Lurei, Tenuta Il Fachetto

Opgevoed op
grote vaten. Ik zie toch al wat bruin in de rand, veel vanille en hout,
rubbertje in de rijke neus. Kersen op sap. Elegantie. Rondeur. Hangt mooi na in
de mond. Nello noemt de wijn wat ‘gemaakt’, Rob prijst de goede balans in de
wijn.

Barbera d’Alba
2012 Vignota, Tenuta Conterno Fatino

Het valt me
op dat bij de kleur de jonge wijnen die normaal gesproken alléén paars zijn, toch
vaak al een bruine tint hebben. Rijke neus met diepte, kracht en elegantie,
zoethout. Claartje benoemt specerijen, roos, een gebrande neus, leer. Noël valt
op dat de zuren beperkt zijn, hij benoemt jodium en leer. De wijn hangt mooi
na.

Barbera d’Asti
superiore 2011 Bricco Paradiso, Tenuta Il Fachetto

Donkere
kleur. Toos prijst de complexiteit van de wijn, waarin ze Buijsman herkent en
drop. Rob vindt dat de wijn véél van alles heeft. De neus vind ik geparfumeerd,
vanille, kruiden, laurier en rood fruit, de smaak heeft veel power en lengte,
op de tong krijg je echt een gevoel van diksap concentraat. Goede balans, heel
fraaie wijn.

Barbera d’Asti
superiore 2010 docg Nizza, Titon l’Armangnia

Hartendief
van Hans. Prima commentaren op deze wijn! Ik ben vooral onder de indruk van die
rijk uitwaaierende neus. Wow! Zoethout en bloemen, de smaak heeft kracht én
lengte én rondeur. Nello prijst de complexiteit van de wijn, er is veel te
ontdekken en dat is leuk.

Barbera d’Asti
superiore 2009 Nizza, Tenuta Olim Bauda

De oudste
wijn uit de proeverij, roodbruine rand, dominante mineralen in de geur, ik mis
wat fruit, wel duidelijk houttonen, later ook chocolade en mocca. HansL proeft
amarene kersen, oordeelt de geur een pietsie muffig en benoemt felle zuren. Ik
vind dit als geheel een elegante wijn, die wel wat spanning mist nu het fruit
minder dominant is.

Barbera d’Asti
superiore 2009 Ca’di Pian, La Spinetta

Hartendief
van Hans. 12 maanden houtrijping. HansL noemt de wijn rustiek door wat belegen
tonen, de wijn ruikt fris en naar eucalyptus, zoete aanzet, tikje alcoholisch. Claartje
prijs de neus met wat rabarbertonen. Voor mij is dit een van de mooiste wijnen
van de proeverij: bruine rand, mint, eucalyptus en rozen, tabak, leer en
brandnetel, een hele rijke geur. Volstrekt harmomische aandronk en mooie zuren.
Hangt ook goed na.

De Barbera
werd in het verleden niet zo serieus genomen, schrijft Perswijn, maar die tijd
ligt nu ver achter ons. Barbera was in het verleden een fruitige wijn met veel
zuren. Die zuren zijn gebleven maar de druiven worden rijper geplukt bij lagere
opbrengsten. Dat geeft evenwichtige wijnen, de zuren geven frisheid en
spanning.  De serieuze Barbera’s
verdragen rijping op hout en kunnen ook ouderen. Het maakt de karakteristieken
van de druif soms moeilijker te proeven dan een generatie terug, want er zijn
immers allerlei soorten Barbera – een fenomeen dat voor meer druiven geldt. De
infographic boven dit artikel combineert Barbera met worstjes, pizza’s,
gegrilld vlees van de barbecue of grillplaat en bij chili gerechten. Dit is een
heel nuttige proeverij om de Barbera te leren kennen, en om ons proefvermogen
en vocabulaire te ‘ijken’ met dat van wijnschrijvers. Ere wie ere toekomt: Hans
Lodewijkx weet de meeste wijnen goed te combineren met de Perswijn
omschrijvingen en verdient daarmee een fles Barbera. Proficiat. En complimenten
aan Hans van der Horst die veel energie stak in deze leerzame proeverij, hij
proeft al enkele weken Barbera’s. “Ik heb me voorgenomen er zelf van te willen
leren en deze wijnen drinken is geen straf”, zegt hij daarover met gevoel voor
understatement.