De
goede, oude  Juvenalis (60 – 140 jaar
voor Christus) wist het al: panem en circenses, dat is waar het om draait in
het leven. Brood en Spelen. Wijnliefhebbers houden van spelletjes. Ze pakken flessen
in. Vergelijken glazen wijn met elkaar zònder te weten wat er in zit. Daar kun
je zo lang over delibereren, daar verbleken parlementaire discussies in het
House of Parliament bij. 

De Brit Steven Spurrier had in de jaren zeventig een
vinotheek, een wijnwinkel, in het hart van Frankrijk. Hij kwam op het idee om
Franse wijnen te vergelijken met wijnen uit de Nieuwe Wereld. Blind geproefd
was het spelletje. Kopstukken uit de Franse wijnwereld proefden mee, ter
gelegenheid van 200 jaar Amerikaanse onafhankelijkheid en de Franse rol
daarbij. Die proeverij is fameus geworden, omdat de Nieuwe Wereld de grote
aristocratische wijnen uit Bordeaux hun hielen lieten zien. Zó kennen
wijngekken dat verhaal: de eerste keer dat USA wint. De werkelijkheid lag veel
genuanceerder. Als je kijkt naar plaatsing of rangordepunten of groepeert naar
USA en France (of welke meer statistische aanpak dan ook), dan krijgt de USA
giga-billenkoek van France, zegt onze voorzitter. Maar communicatie is alles en
daar hadden de bekakte kasteelheren geen sju van in tegenstelling tot de
Amerikanen. 

Daarom is deze proeverij The Judgment uit 1976 beroemd geworden. Zelfs
zó beroemd dat er een film van is gemaakt: Bottle Shock, een vermakelijke film.
Rob van Ginneken schotelt ons een proeverij voor die hij perfect modelleert
naar het Oordeel van Parijs. Met fragmenten uit de film. Onze proeverij heet het
Oordeel van Goirle, het Goirdeel. We proeven blind vijf chardonnay wijnen: twee
witte Bourgognes en wijnen uit Californië, Australië en Zuid Afrika, in de
prijsklasse van 20 tot 29 euro. En we proeven blind vijf cabernet gedomineerde
wijnen: twee Bordeaux en wijnen uit Californië, Australië en Zuid Afrika, in de
prijsklasse van 20 tot 30 euro. Rob heeft de proeverij perfect voorbereid,
inclusief computertelling (bedankt Sandra!). Met een lekkere Chablis 2012 (JP
& B Droin) en Champagne Moët Chandon als in- en uit-drinker.

Witte wijnen

Schug Carneros 2011 Californië

Twee
proevers vinden dit de lekkerste wijn. De neus is wat klein met vanille,
florale tonen, banaan en citrus. Zuivere smaak, tikje boers en wat kortaf.

Domaine Dujac 2010 Bourgogne

Geen
van de proevers waardeert deze Bourgogne als lekkerste wijn. Dat komt vast door
de neus, die iets a-typisch heeft, de een noemt het groenig, de ander petrol. Een
stinkertje. Wat peper, vanille, citrus. Zuivere wijn met veel
mineralen/terroir, prettig en harmonieus.

Domaine
Jaeger-Defaix 2010 Rully 1er Cru Mont Palais

Een
proever geeft deze wijn zijn hoogste scores. Een brede en expressieve neus:
tropisch fruit, rokerig, viool, meloen en ananas. Maar óók heel even een
expressie van goedkope zuurtjes. Klein zoetje in de aandronk, hap sap balans,
lekker glas dat goed nahangt.

Ataraxia
2012 Zuid Afrika

Maar
liefst acht proevers vinden dit de lekkerste wijn. En dat is niet gek, de geur
opent zich als een pauwestaart: héél breed en expressief, heel rijk: met
honing, perzik, ananas, amandel en hazelnoot. En heerlijke geur. In de mond
proef je véél wijn met een prima balans, mooie zuren, zeg maar perfecte balans,
je verlangt naar een volgende slok, dus hap sap wijn, met een mooie nasmaak.

Wirra
Wirra The 12th Man 2012 Adelaide Hills Australië

Vijf
proevers geven aan deze wijn hun hoogste scores. Ik denk bij deze wijn even aan
een Meursault, en dat komt door de dikke vanille en botertonen. Mineralen en
terroir, wat amandel. De wijn komt vluchtigjes in de mond, citrustonen,
uitstekende balans en dan realiseer je jezelf: dit is echt een elegante wijn.

Rode
wijnen

Les
Fiefs de Lagrange 2010 Saint Julien

Twee
proevers waarderen dit als lekkerste wijn. Duidelijk nog heel jong, met
cassisneus, drop, paprika, eucalyptus, vanille en later ook wat toffee, dus met
de belofte van een heel brede neus. De smaak is goed in balans en beloftevol,
maar nu te straf met een hoge zuurgraad. Dit mag een halve dag in de karaf vóór
we het gaan drinken.

Warwick
Trilogy 2010 Zuid Afrika

Vijf
proevers vinden dit de lekkerste wijn. De neus is heel mooi, maar de primaire fruittonen
zijn er al uit. Toffee, wat kruiden, potloodslijpsel, ingekapseld hout, wel een
mooie neus, waar Kees door de teerassociatie meteen de link met Zuid Afrika
legt. Ik dacht zelf aan een Franse wijn. De wijn is mooi op dronk, hap sap en
met mooie balans en lengte.

Francis
Coppola 2010 Diamond Collection

Een
proever waardeert de wijn als beste. Neus met wat natte wol, anijs, medicinaal,
vanille, espresso en mooi cederhout. De smaak is een tikje gemaakt, te zoet, en
met een snoepjes afdronk.

Château Picard 2009 St. Estephe

Vijf
proevers geven deze wijn de hoogste score. De klassieke neus geeft zich niet
zomaar, je moet er moeite voor doen. Maar dan komen er impressies van
kreupelhout, aarde, boers, stallucht, inkt en jodium (beetje raar), mineralen
en terroir. Sappige aandronk, klassiek, tikje ontoegeeflijk door de wat harde
tannines, waar echter fantastisch fraaie zuren tegenover staan. Klassiek.

Langmeil Jackaman’s 2010, Barossa
Valley

Twee
proevers waarderen deze wijn als hoogste. De neus is de moeite waard: mocca,
chocolade, lijm en eaux de vie, een rubbertje die verraadt dat dit geen Franse
wijn is. De smaak is heel toegankelijk: een zoetige aanzet, veel rondeur, vol
in de mond, een echte ‘pleaser’ voor veel mensen, voor mij iets te zoet.

En de uitkomst van het Goirdeel is….. de rangschikking! Witte wijnen 8,1  Ataraxia 2012 Zuid Afrika 7,5  Wirra Wirra The 12th Man 2012 Adelaide Hills Australië 7,1  Schug Carneros 2011 Californië 6,9  Domaine Jaeger-Defaix 2010 Rully 1er Cru Mont Palais 6,5  Domaine Dujac 2010 Bourgogne Rode wijnen 7,5  Warwick Trilogy 2009 Zuid Afrika 7,1  Château Picard 2009 St. Estephe 7,0  Les Fiefs de Lagrange 2010 Saint Julien 6,9  Langmeil Jackaman’s 2010, Barossa Valley 6,8  Francis Coppola 2010 Diamond Collection Conclusies van Rob’s Goirdeel Conclusie 1  De beste wijnen ter wereld komen vandaag uit Zuid-Afrika

Conclusie 2  De spreiding van de scores is groter bij witte wijn (6,5 tot 8,1)  dan bij de rode wijn (6,8 tot 7,5)

Conclusie 3  Bij wit is meer groepsconsensus over wat wel en niet een goede wijn  is dan bij rood, Berry, Willem-Jan en Toos hebben duidelijk andere  meningen/minority reports

Conclusie 4  Extreme proevers hebben vrijwel geen invloed op de uitslag

Conclusie 5  Bij wit is Berry de ‘groepsproever’, bij rood is Henk de ‘groepsproever’,  voor de hele proeverij is dat Just. Just proeft meest in lijn met de  groep (wel met extremere cijfers).

Een ontzettend leuke proeverij  waarbij we ons veertig jaar terug in de tijd kunnen wanen. Tot in de puntjes voorbereid,  dus met alter-ego bordjes  voor de proevers. Memorabel.