Er zijn reizigers die in Rome de pindakaas missen – dus maar een pot meenemen én reizigers die zich aan de Costa’s dagelijks laven aan Sangria. Ik bedoel: óók op reis zijn er mensen die voor veilige en bekende keuzes gaan. Gerard zet wijnen op tafel die we níet standaard herkennen. Dat is wel zo spannend. We proeven de wijnen blind.
Dr. Loosen Extra Dry Sekt
Hartendiefje van Gerard. Dit glas met bubbels laat me in alles aan Champagne denken… best gek, want gemaakt van Riesling. Maar lees mee: in de neus heeft de wijn peer en gist, ook een hele lichte oxytoon (niet storend, ook vaak te proeven in Champagne). In de smaak abrikoos, een heel piepklein zoetje, goede zuren én bitters. Wat wil een mens nog meer? Nou bijvoorbeeld een verfijnde mousse. En dat heeft deze Dr. Loosen beslist niet, de mousse is grof. Een fles van deze Sekt in de koelkast biedt altijd een prettig vooruitzicht. Ik vroeg me hardop af of Extra Dry nou droger was als Brut. Dimph stuurde een fijn overzicht van termen en zoetheid.
Smaak suiker in
gram per liter
But nature. Non dose 0 g/l
Extra brut 0-6 g/l
Brut 0-15 g/l
Extra sec 12-20 g/l
Sec 17-35 g/l
Demi sec 35-50 g/l
Doux 50+ g/l
Eisacktaler Müller Thurgau della valle isarco 2011 Südtirol – Alto Adige
Is het een veronachtzaamde druif, Müller Thurgau? Hij staat bekend als nogal eenvoudig… en ik moet toch iedere keer als ik er een glas van drink toegeven dat het me uitermate bevalt. De neus is bloemig, honingtoets en peer, muscat. De wijn is vief, levendig met een bittertje. Net een beetje charmanter dan de Grüner Veltliner van hetzelfde huis.
Schriesheim Sauvignon Blanc Spätlese 2009 Baden
Verduveld wat een prettig glas: geelgouden kleur, rokerigheid, buxus, kruisbes, ja een hele expressieve neus. Jan ruikt petrol, Nello ruikt mint en vuursteen, Dimph noemt dennegeur, vuursteen en caramel. Kortom: beslist een complexe neus. En dan een zoetje in de aandronk, ik meen wat houtrijping te proeven, rondeur en goed sap, veel zuren bij een prima balans. Erg mooie wijn. Hartendiefje van Gerard.
En nu een serie van één druif, zegt Gerard. Voor het verslag maak ik meestal keuzes, maar dit zijn zulke mooie rieslings, een beschrijving dus van allemaal.
Brauneberger Kammer 2010, Weingut Paulinshof, Mosel
Wat een Keizerlijke druif, wat een fijne liefhebbersdruif is die riesling. Met wijnen waar je meteen blij van raakt. Een neus met van alles: mineralen, een botertje, peper, mango en honing. Een vette aanzet, veel zuren, rondeur en lang nahangend.
Brauneberger Juffer-Sonneuhr 2010, Weingut Paulinshof, Spätlese Trocken
Een overtreffende trap. Hele zuivere neus met peer en mineraal. Prachtige balans. Citrus. Ik krijg acuut de doorslikreflex, geen druppel wil ik hiervan wegspuwen. Zeer verfijnde wijn. Onmiddellijk de gedachte: wow, het leven is goed. Mooiste wijn van de avond.
Leitz, Rüdesheimer Berg Rottland 2009 Riesling, Spätlese, Rheingau
Dit is zoet. Wijkt dus af van de droge Rieslings. Zoete aanzet, véél rondeur, vettig, abrikoos, boterig en een uitstekende balans. Klassiek!
Philipp Kuhn Saint Laurent 2009, Reserve, Pfalz
Just noemt de geur zwaar, stinkt nogal, rinse koffie en wat vlakke jam. Jac ruikt bouillon, morelkers, bos en paprika. Mijn aantekeningen zijn eenvoudiger: dit is geen stallucht… dit is een héle manege, toffee en wat caramel. Milde wijn, op dronk.
In de laatste rode serie staan twee wijnen naast elkaar.
Le Serre Nuove dell Ornellaia 2009, Bolgheri
Gemaakt van 54% merlot, 31% cabernet sauvignon, 10% petit verdot en 5% cabernet franc. Nello is kritisch, te jammig, te veel koffieconcentraat. Kees is laaiend enthousiast: gestoofde pruimen, bramen, inkt en laurier. En nee… het is géén sangiovese, want gemaakt van een klassieke Bordeaux mix druiven. De wijn is misschien niet elegant, misschien niet superverfijnd. Maar waarom simmeren wat de wijn niet biedt, als ie ook van alles wél geeft: kersen in de neus, cederhout, geconcentreerde wijn met enorm concentraat, een powerhouse, fluwelig, vettig, zwoel, koffie. Wijn om indruk mee te maken.
Brunello di Montalcino 2004, Castelgiocondo, Frescobaldi
Terra neus en mineraal, gerijpte neus. Deze wijn is lichter van constitutie maar niet per se elegant te noemen, ik bemerk een kleine discrepantie tussen neus en smaak. Dat gezegd hebbend, is van dit glas véél te genieten: nog vrij streng, inktig. Moet gedecanteerd.
Strohwein 2002 Weinbau Prechtl, Blaufränkisch, Weinviertel Österreich
Het blijft fascinerend dat je met veel proefervaring toch altijd weer curieuze en boeiende wijn blijft ontdekken. Evident niet gefilterd, enorme stroperigheid. Van ingedroogde Blaufränkisch druiven. Ik werd bijna weggeblazen door de enorme frisheid van het bouquet: kersensap-in-het-kwadraat. Fris. Fruitig! In de smaak tonen van rinse appelstroop. En dan ontdek je bij het doorsnuiven aan de wijn ook bosbessenjam, bruine suiker, krentjes, chocolade-impressie. Wow.
Prachtige proeverij.