Italiaanse levenslust

 

Kees van de
Wiel zet wijnen op tafel uit Veneto, Umbrië, Puglia en Sicilië. Wijnen voor
ieder moment van de dag en voor ieder wat wils, licht en frivool, zwoel en
stevig. Voor het terras, de fijne thuiskomwijn en de bijzondere fles voor het
diner. Italië, dat in 2010 nog op de eerste plaats stond in het wereldwijde
wijnproductieklassement, produceerde in 2011 zeventien procent minder wijn en
werd voorbij gestreefd door Frankrijk. Wie in die cijfers duikt, staat soms nog
voor verrassingen. Nooit geweten dat Sicilië bijna evenveel wijngaarden kent
dan heel Argentinië samen.

Soave 2011
Santi, Veneto

Plezierige
witte wijn uit Veneto. Neus met florale tonen: bloemetjes en jasmijnbloesem.
Ook appel. Wat amandel in de smaak, die soepel en plezierig is.

Acante Fiano
2011, Castello Monaci, Puglia

Wijn uit de
hiel van Italië, Puglia. Gemaakt van de lokale druif Fiano, altijd boeiend om
zo’n wijn te proeven. Hier voeren mineralen de boventoon. In de neus ook
terroir. Voor mij is dit een steviger wijn, een eetwijn, voller en vetter met
een bittertje in de afdronk.

Tamante 2010,
Bigi Umbrië

Wat
simpeltjes, is het commentaar. Eendimensionaal zelfs. Er zijn mensen die dit
een sloeberwijn noemen. Dat doet allemaal geen recht aan het feit dat de wijn
een lekkere romige neus heeft (maceration carbonique) met kersen in de neus,
licht kruidig. Gemaakt van sangiovese en merlot. De smaak is lichtvoetig –
Beaujolais-type, zegt Rob – en heeft een héle hoge doordrinkfactor. Ideale wijn
voor op het terras, voor ongecompliceerd drinken bij een feestje. En natuurlijk
een goede thuiskomwijn, ik vind dat die gekoeld uit de koelkast het beste tot
zijn recht komt.

Sartiano
2010, Bigi Umbrië

Gemaakt van
sangiovese en merlot. Deze Rosso dell’Umbria heeft een paarsgloed aan de rand
van het glas. Zwoelere neus, die zich doorzet in de aandronk. Ik ruik chocolade
en cacao, eaux de vie. De houtrijping ruik je mooi terug, de smaak kenmerkt
zich door stevigte, tannines die spelen met de smaakpapillen in de mond. Dit is
geen allemansvriendje. Hier valt wat aan te proeven.

Artas 2008, IGT Primitivo Salento, Castello Monaci,
Puglia

Hartendief
van Kees. Gebruinde rand. Rob ruikt chocolade en mocca. Ik vooral cederhout. De
wijn is sappig, heeft souplesse en rondeur met een zoetje – dat zoetje brengt
de wijn uit balans voor wie daar geen liefhebber van is; voor anderen maakt het
een ideale ‘wildseizoen’ wijn. Gemaakt van de Primitivo druif.

Valpolicella Classico Ripasso 2007, Lena di Mezzo,
Veneto

Hartendief
van Kees. Deze wijn heeft een fraaie neus, zegt Henk en een smaak met een
zoetje. Jan ruikt chilipeper en koffie, Rick noemt kersen, paprika, pruim en
tabak. De neus is complex, want ik ruik wéér iets anders: een
wierrookassociatie, cederhout en aardbeien. De smaak heeft een hoge zuurgraad,
hap sap concentraat en een bittertje.

NuHar 2008, Tenuta
Rapitala, Sicilië

Gemaakt van
pinot nero en nero d’avola. Ik vind dit de mooiste wijn van de proeverij, vanwege
een uitermate complexe neus bij een elegante smaak. Gebruinde rand. Rijke en
voorname neus met kardemom en cederhout. Dymph ruikt mint, Frank kersen en
chocolade; Paul ruikt espresso en noemt de wijn gespierd. De wijn heeft nog wat
straffe tannines en veel zuren bij een 
smaak met souplesse en finesse. Erg fraai.