 |
| Wijnaffiche |
Na
Curieus Catlaans 1 (Franse kant) is het nu Spaans wat de klok slaat in Curieus Catalaans 2. Hier
liggen mooie wijngebieden als Costers del Segre, Montsant, Priorat en Penedès.
Noël Geisen componeerde een proeverij met vier mousserende wijnen, twee witte,
zes rode en een dessertwijn.
René Barbier
Cava Brut Reserva 2010 Penedès
Deze
cava van macabeo (50%), parellada (35%) en
xarel.io (15%) maakt van de mousserende wijnen de meeste indruk op mij. Paul
ruikt ananas en peer, Gerard noemt de wijn fruitig en elegant. Vergeleken met
de andere wijnen heeft deze een zeer verfijnde mousse, bleekgele kleur en in de
smaak zit wat verfijning en gist. Een Cava met een klassieke structuur, mooi en
lenig.
Artigas
2010, Priorat
Witte
wijn gemaakt van 85% garnacha blanca aangevuld met pedro ximenez. De meningen
verschillen hier een beetje: Toos noemt de wijn branderig, Paul zegt: rijke
wijn. De kleur is bleek, een bescheiden neus met later wat lichte viooltjes. De
wijn kreeg 6 maanden eikenhout rijping, dat resulteert in een sappige wijn met
een verfijnd zuurtje. Zijn grootste kracht ligt in zijn nervositeit.
Abellars 2006,
Cellers Noguerales Finca Mas de l’Abella, Priorat
Voor
mij de mooiste rode wijn van de avond – en dat komt vooral door een alsmaar
zich vernieuwend bouquet waarin je eindeloos blijft ruiken. Enige ontwikkeling
in de kleur, morelkers en vanille in de
neus, naast kreupelhout en mooi rood gekookt fruit. In de smaak zelfs nog wat
straf, de mond trekt een beetje, goede balans. De neus blijft intrigeren met
tonen van ceder, laurier, mocca en chocolade. Garnacha 50%, carignan 25%,
cabernet sauvignon 15%, syrah 10%.
Montsalvat
2003, Cartoixa de Montsalvat, Priorat
En
dan zet Noël zomaar 2003 op tafel, het jaar waar hij vaak op moppert. Dat pakt
in deze wijn mooi uit: dakpannenbruine kleur. Wijn gemaakt van cariñena 70% en garnacha
30%. Vanille in de neus en lichte roostertonen, amandel en tabak. Lekkere
soepele wijn met rondeur in de mond en een zekere verfijning. Andere proevers
kijken mij wat vervreemd aan: soepele wijn met rondeur? Ja, dat vind ik wel.
Die Priorat wijnen hebben veel power,
maar ze zijn op zekere manier ook heel beschaafd en toegankelijk. Zeker als ze
wat lucht hebben gehad.
“Les
Eres” Vinyes Velles 2003, Celler Joan Simó, Priorat
Hartendiefje
van Noël. Tuilé kleur. In de neus is veel te ontdekken: licht tabak, ham,
stinkertje, zoethout en mint (Nello) en ham (Paul). De wijn heeft lucht nodig,
maar dan komt een verfijnd karakter goed tot uitdrukking. Soepele rondeur met
veel kracht. Gemaakt van garnacha 55%, cariñena 30%, cabernet sauvignon 15%.
Knetterlekker, aldus Paul.
Fra
Fulco 2001, Celler Alcover i Jofre, Priorat
Gemaakt
van cariñena 75%, garnacha 15% en syrah 10%. Een garagewijn, aldus Noël. Een
emotiewijn voor hem: hartendiefje. Zoethout en nat bos, zegt Nello. Dadels,
koffie en chocolade ruikt Paul. Ik ruik vooral mineraliteit, gronderigheid en
mis zelf wat fruit in de neus. Daar staat wel een verduveld mooie smaak
tegenover: een zekere elegantie, goed nahangend en met spanning.
Proefden
we in de Franse proeverij een Rivesaltes uit 1955, nu proefden we een wijn die
nóg ouder is. De Muller 1954, Tarragona. Kees ruikt amandelen. Jan ruikt honing, abrikoos en koffie. Mijn
aantekeningen: mocca in de neus, kaneelstok. Vijgen. Pure elegantie is dit
glas, lekkere droge wijn – al staat er dulce op het etiket – om bij te filosoferen, bij te mediteren, te drinken
als inspirerend nachtmutsje voor het slapen gaan.
Het
zijn mooie proeverijen geweest, Curieus Catalaans. Als wijn naast elkaar staat,
dan ga je vergelijken. Zelfs tussen series worden vergelijkingen gemaakt. Maar
als wijnen verspreid zijn over twee proeverijen, dan doe je dat minder. Dat is
mooi. De Franse en Spaanse wijnen hebben ieder hun karakteristieken, die ze de
moeite waard maken. En wie weet bedenkt Noël nog eens een mix-proeverij, om dat
met gespeelde verbazing te kunnen zeggen: “Maar dit kennen we, deze moet je
toch uit elkaar kunnen houden!”.