Eigen druif eerst: enthousiasme voor ontdekkingstocht

By
1643
Eigen druif eerst: enthousiasme voor ontdekkingstocht
Cinque Terre, achter en boven dit plukje huizen liggen nog net zichtbaar wijngaarden

 

“Wat fijn”, verzucht Nello… “Als jij dit thema niet had gekozen, zaten we nu saai sauvignon en chardonnay te proeven.” Wat in een blinde proeverij onaangekondigd de proevers tot razernij kan brengen (alleen maar wijn van curieuze druiven proeven), brengt de proevers deze avond in vervoering. Eigen druif eerst, is het thema van de proeverij van Hans Lodewijkx. We proeven achtereenvolgens hibernal, picapoll, hondaribbi zuri, carricante, assyrtiko, godello, capo martino, petite arvine, amigne, heida, malvasia delle lipardi en sciacchetrà. Zou je niet beter weten, dan is het geheimschrift, deze opsomming. We proeven wijnen van curieuze druiven, uiterst boeiend – soms zijn er slechts enkele tientallen hectares met een druif beplant. Zulke unieke wijnen zijn een belevenis om te proeven.

K5 Arginaño, Hondarribi Zuri, Txakolina, Spanje

Opmerkelijk glas, past voor mij méér in het voorjaar dan nu in het najaar. Want: in de mond een explosie van zo’n Napoleon  zuursnoepje, een bommetje van zuur. De neus biedt vanille en caramelvla. De aandronk is spritzig, riesling-achtig. Opmerkelijk glas uit Baskenland.

Abadal 2011 Picapoll, Pla de Bages, Spanje

Kruisbes, citrus, groene appel, amandelen in de neus. Volle rondeur in de aandronk, wulpse wijn. Heel aanlokkelijk glas wijn met toch ook een pittig bitter in de afdronk.

Benanti
Pietramarina 2003, Carricante, Etna, Italië

Wijn van vulkanische grond, goudkleurig. Sebastian ruikt mandarijn en honing, Kees ruikt boenwas, een oude champagneneus, rijpe appels en cider. Mijn aantekeningen: edikneusje met bloemen en roomboterbabbelaars. Tamelijk hoog in de bitters, in de smaak sherrytonen, amandel en champignons. Uiterst interessant glas.

Jermann Capo Martino 2008, Bianco Venezia Giulia, Italië

Blend van vier druivensoorten: Malvasia, Friulano, Picolit en Ribolla. Bleke kleur. Een ontzettend mooie neus van jasmijnbloesem. Pittige aandronk en dan proef je onvermoede krachten, tegelijkertijd een wijn die gewoon lekker is – ik krijg een doorslik-reflex en heb daar ook geen spijt van. Kittige wijn, rank-elegant en ook je-gaat-met-mij-geen-loopje-nemen. De bloesem zet zich door in de smaak. Paul ruikt mint en grapefruit en roemt de lange afdronk. Boeiende wijn.

Petite Arvine de Molignon 2010, Les Pyramides, Wallis, Zwitserland

Hartendief van Hans. Toos ruikt peer en licht exotisch fruit, Sebastian noemt de wijn licht met overheersende zuren, Nello prijst de complexiteit. De wijn is vol en heeft veel kracht met mooi spel tussen zoeten en bitters.

Amigne 2010, Collection Chandra Kurt, Wallis, Zwitserland

Hartendief van  Hans. Jan ruikt in één moeite door een moosputje, amandelen en stallucht. Noel determineert enige kruidigheid, zoals in een pinot  gris. In totaal zijn er een kleine 40 hectare met deze druif beplant. De wijn heeft maar liefst 15 procent alcohol, maar toch storen die niet. Ik ruik in de neus ei en zuivel, maar ook hazelnoten. Een eetwijn vind ik al snel, door het goede concentraat dat tot uitdrukking komt in een sappige, prettige wijn met goede zuren en een bittertje.

Puimsteenmijn op het vulkanische eiland Lipari, alles bedekt onder een laagje stof. Het eiland erachter is Vulcano, daarachter ligt zichtbaar Sicilië

Malvasia della Lipari 2002, Villa Grande Passito

Voor mij de mooiste wijn van de avond: toffee en vijgen. Een verduveld mooie smaak met abrikozen, wat moccatonen, een uitstekende balans en een prachtige afdronk. Willem Jan noemt boenwas en een prettig zuurtje, Gerard ruikt rozijnen en noemt
de wijn elegant met veel frisheid. Barnsteenkleurig en héééél lekker, zegt Noël die ook de perfecte zoet/zuur verhouding prijst. Deze wijn komt van een klein vulkanisch eiland.

Adembenemend zicht op Cinque Terre met links wijngaarden.

Als je dit ziet, drink je de wijn toch aandachtiger…

Cinque Terre 2000 Sciacchetra

Willem Jan noemt dit een fascinerend glas, hij denkt aan zelf soep trekken (bouillon) en carameltonen. Nello ruikt wildfond en gedroogde boleten en roemt de fantastisch lange zuren. Gerard noemt de wijn wat branderig, ruikt alcohol en  sherrytonen en abrikozen. Jan ruikt appelstroop en walnoten. Kortom: een uiterst complex en boeiend glas. Ik vind het  jammer dat deze wijn naast de vorige staat, want zou je deze alleen proeven dan is die hemels, nu ga je toch vergelijken. Mijn aantekeningen: gebrand hout en prachtige zoet/zuur combinatie. Jan formuleerde zijn lof als volgt: “Ik vind dat ze deze wijn in het zorgpakket moeten opnemen als hoestdrankje voor 65-plussers.”

 

Fijne ontdekkingstocht, deze proeverij.

Reactie
  1. Richard vraagt per tweet hoe de Griekse wijn uit de proeverij kwam. Assyrtiko is een wild vergiste wijn (op nieuw hout), vertelde Hans. Zie ook: gaia-wines.gr/en/products/assyrtiko-gaia-wild-ferment

    We proefden 2011. Stallucht, zegt Sebastian, met mooie afdronk. Ik ruik stoofvlees, zegt Claartje. Nello noemt vuursteen, de wijn heeft naar zijn smaak te veel hout. Ik ruik kruiden in de neus, die vol overkomt, wat zweterig. De wijn heeft een hoge zuurgraad, komt op dit moment voor mij wat eendimensionaal over – zou wat meer charme mogen hebben, maar wie weet komt dat met rijping….

Comments are closed.