A dirty mind is a joy forever. Rare jongens, die wijnproevers

Wijn onder
woorden brengen. Als het goed gebeurt, vergroot dat het genot. Dan proef je
zélf ineens wat de ander benoemt. Ja verdorie… herfstbos, inderdaad. Vanille,
nu je het zegt! Eucalyptus, daar was ik nooit op gekomen. Beste lezers, dan
voelt een wijnproeverij zó goed. Het gekke is dat je wijn veel beter onder
woorden kunt brengen als je vaker proeft, en ook echt wat minder goed als je
onnadenkend het edel vocht nuttigt. Na wekenlang vakantie is de werkavond van
de sociëteit een feest van herkenning. Fijn om wijn- en proefvrienden te zien,
bij te praten. Het héét werkavond en werken is het. Zestien wijnen stonden op
tafel en ondertussen heten we nieuwe leden welkom, maken we het proefprogramma
en geeft de penningmeester een overzicht. Het is wennen om wijn weer zorgvuldig
onder woorden te brengen. Je bent dat een beetje verleerd. Een vraag als ‘Hoe proeven mineralen?’maakt dat we nu met de mond vol tanden blijven zitten. Wat ongelofelijk goed
dat we weer gaan wijnproeven. Scherp moeten definiëren wat we proeven. En zo
ons proefgenot vergroten. Laat maar komen die dialoog in de komende weken.

Sommige
wijnen zijn een voorbode van de proeverij die komen gaat. Daar hou ik erg van.
In dit verslag daarom aandacht voor deze wijnen.

La Treille du
Roy 2011, vin de pays, houtgelagerde chardonnay uit de Lot

Een dikke
wijn met hazelnoot in de neus en veel hout, zegt Kees. Claartje noemt de wijn
stevig. Ik vind het bouquet stuivend en floraal, de smaak is strak en met een
duidelijke mineraaltoets. We proeven dit seizoen wijnen uit de Lot.

Forstmeister
Geltz-Zilliken, Saarburger Riesling 2009 Rausch Grosses Gewachs

Zeer
verfijnde wijn met een kruidentoets, in mijn aantekeningen staat ook Turks
Fruit, licht prikkelend ultiem elegant met een fraai bitter zuurtje in de afdronk.
Mooiste witte wijn van de avond.

Bibacchus
2001 Petite Arvine, Valais Zwitserland, Terrasses du Rhône

Pittige witte
wijn met goede balans, florale neus, aangename bitters. Die Zwitsers kunnen het
ook wel, wijn maken. Zelfs met curieuze druiven. Een voorproefje van de Eigen
druif eerst proeverij.

Leo Extreme
2006 Pinot Noir, Pfalz, German Hill

Ik heb veel
compassie met onze nestor, die op de blunte vraag ‘Hoe proef je nou mineralen?’
drie seconden nadacht en toen schouderophalend antwoordde met ‘Hoe voelt
neuken?’. Aan het eind van het seizoen doen we dat zeker niet meer. Nu was het
worstelen om onder woorden te brengen wat mooi is. Wat een orgastisch gevoel
geeft. Deze wijn? Aaah, lekker! Mooie pinot neus en ook iets van een zweterig,
klam bed: mineralen. Liefelijke wijn, prettige vanille, tertiaire tonen, zachte
aandronk. Volgens sommigen te oud, voor liefhebbers van belegen wijnen een
genot. Een voorbode van de Woas ist des proeverij, gemaakt door een
Oostenrijkse wijnboer.

Pactus 2008,
Lisboa

Zes maanden
heeft deze wijn gemaakt van 100% Touriga Nacional gerijpt op hout. Het is de
wijn die ik steeds openmaak als ik vrienden wil laten proeven wat Portugal in
zijn mars heeft, zei Ricardo. Veel fruit in de neus, mooie morelkers, volstrekt
aangename balans en harmonie. Jan ruikt chocolade en mineralen. Claartje ruikt
koffie en benoemt de rondeur in deze wijn. Net als Paul trouwens die ook de
concentratie prijst. Deze fles is de voorbode van de Portugese regio tegen
regio proeverij.

Brunello di Montalcino 2004, Donatella Cinelli
Colombini Prima Donne

Klassiek glas
wijn met cederhout, bramen, pruimen, herfstbos, mint en chocolade. Soepel
aanzet, elegant en toch ook nog duidelijke tannines. Mineraliteit en vuursteen.
Finessevolle wijn. Een voorbode van de Kelderschatten proeverij.

Voor de
secretaris deze proefnotities aan het papier toevertrouwde bladerde hij nog
eens door het jubileumboek dat in 2005 verscheen. Daarin werd in een
nieuwsbrief van begin jaren tachtig vorige eeuw gerept over een vruchtbare werkavond.
Er werden positieve op- en aanmerkingen geplaatst bij de te grote reeks wijnen.
Ja lezers, te grote reeks wijnen. Toen al! Het kan verkeren. We gaan in ons
nieuwe seizoen kritisch kijken naar de aantallen wijnen per avond. Liever
wat  minder flessen bij een blijvend hoog
niveau.  En véél aandacht voor het
verwoorden van de wijnen. Dan kunnen we daar veel plezier aan ontlenen. Uit de
begintijd van de sociëteit stamt de anekdote van de pastoor die op huisbezoek
vroeg: ‘U schijnt een zwak voor drinken te hebben?’. ‘Integendeel’, zei de
huisvader, ‘het is mijn sterke punt.’