Wijnplukkers maaltijd in Chassagne Montrachet

Witte
Bourgogne!  Het is een klassieke wijn,
zo’n wijn die altijd pleziert, indruk maakt. Een digitale hug voor Bertram van
Zwol die deze proeverij samenstelt. Wat mij betreft hebben we ieder seizoen een
witte Bourgogne proeverij – oproep aan de leden. Ik vind witte Bourgogne een
wijn met klasse. Geheel in stijl tik ik dit verslag met de rustgevende klanken
van Kiri Te Kanawa (Ave Maria van Fauré, Panis Angelicus van Gounod), bijna
bezwerend om het genot verder voort te zetten. Chassagne Montrachet is een
gemeentelijke appellatie tussen de dorpen Puligny Montrachet en Santenay. Nog
maar een generatie terug werd in dit dorp voornamelijk rode wijn gemaakt. De
witte Premier Crus van Chassagne Montrachet kunnen schitterend zijn met veel
diepgang. Ze winnen het van de rode wijnen in kwaliteit. En dus uiteindelijk
ook in prijs. Geen wonder dat de wijnboeren chardonnay om- en aanplanten. In
2009 was er 1.400 hectoliter rode Premier Cru tegen 4.500 hectoliter witte Premier
Cru. Bij de gemeente AOP wint rood het nog net. Het zijn populaire
restaurantwijnen, zegt Bertram, vooral in Frankrijk zelf.

Chablis
Montmains 2009, Premier Cru, Jean Paul et Benoit Droin

Een
Chablis als indrinker. Ik laat wat in het glas staan en ruik er gedurende de proeverij
steeds even aan. Dan aan het eind van de proeverij gaat die Chablis nog eens over de
tong. En ben ik overtuigd van de woorden van Bertram (altijd kritisch zijn met
wat wijnkopers beweren, ha!): dit is top, niveau Raveneau maar zonder die
prijs, kan lang opgelegd worden en ja, dit is dus een heuse trouvaille. Bloemig
bouquet, prettig rokerig en daardoor herkenbaar chardonnay, later ook
mineraliteit. In het glas blijven die bloementonen niet alleen hangen, ze
worden wat expressiever, de wijn wint aan kwaliteit met beluchting. De wijn
heeft goed concentraat, lekkere frisse zuren, een mooi bittertje en fijne
spanningsboog. Is er dan niks negatiefs te vertellen over de wijn? Jawel, een
ding, er is te weinig van de wijn. Het is een draak van een wijn voor
wijnverkopers, want er is niets zo erg als een klant die je net hebt overtuigd
‘nee’ te moeten verkopen. Ieder flesje van deze Chablis siert de kelder, beste
lezer. Het chagrijn van Bertram over het nadeel dat er zo weinig is van deze wijn,
staat niet in de weg dat hij dit zijn ‘hartendiefje’ noemt.

Daarna
proeven we twee Chassagne Montrachet van verschillende jaren van Coffinet
Duvernay, een Saint Aubin uit de buurgemeente naast een Chassagne Montrachet,
twee Chassagne Montrachet om af te sluiten met een vergelijking tussen een rode
Saint Aubin en een rode Chassagne Montrachet. Met een voor wijnliefhebbers
aangename uitdrinker: Rivesaltes Ambr.

Chassagne
Montrachet, Les Blanchots Dessous, domaine Coffinet Duvernay

2008

Deze
wijn is gemaakt op mineraliteit. Seringen in de neus, hazelnoten, tikje groen
nog. Een sappige smaak met niet dominante zuren, een fijne wijn.

2007

Een
ander jaar en een flesjaar meer rijping geeft een neus die verrassend veel
stuivender is, pioenroos, boter, bloemig, prettig en jazeker, een zich
ontwikkelende stallucht. Deze wijn is voor mij wat meer op fruit gemaakt,
mollig en sappig van smaak.

Saint
Aubin 1er Cru 2008, Les Murgers des Dents de Chien, F et D Clair

Deze
wijn prefereer ik boven de een jaar oudere Chassagne Montrachet van Fontagne
Gagnard. Bertram plaatst een AOP zonder meer, naast een Premier Cru uit de
nabuurgemeente. De neus heeft enige complexiteit: banaan, mint, perzik, hooi en
romig (Berry), zilt zeewier en later grapefruit (Paul), hout en mineralen
(Toos). Mijn aantekeningen: mineraliteit, wat vanille, de wijn is vief en
levendig, met veel spel. Frisse zuren.

Chassagne
Montrachet 2007, Les Caillerets, Marc Colin

Hier
komen we in de categorie feestwijnen, door de complexiteit en last but not least
de prijs. Een liefhebberswijn voor iemand die een (niet te groot) prijsje heeft
in de postcode- of staatsloterij. Rick benoemt peer, perzik en bloemen, Gerard
houdt het op citrus en drop. Noël roemt het evenwicht in deze wijn. Onze
proefkampioen heeft gelijk. In mijn aantekeningen lees ik: alles klopt. Jasmijn
in de neus, een heel verfijnde neus. Op de tong fijne zuren, een heel
harmonieuze en verfijnde wijn, die ook dat lekkere botertje in de neus heeft.
Hangt bovendien heel lang na. Ik dacht te bemerken dat Bertram (die een zekere
bravoure niet vreemd is) onder de indruk is… en ons op het hart drukt om toch
vooral goed te proeven. Dat is niet aan dovemansoren gezegd. Voor mij is dit dé
wijn van de avond.

Chassagne
Montrachet 2009, Grandes Ruchottes 1er Cru, Bernard Moreau

Ik
krijg een wat verwonderende (of is het vernietigende?) blik van Bertram als ik
zeg dat deze wijn wat complexiteit mist in vergelijking met de vorige. Deze
wijn heeft what-you-see-is-what-you-get, en dat is heel wat, beste lezers. Hazelnoot
en druiven in de neus, peer ook. Boersere smaak dan de vorige wijn. Maar dat
alles gezegd hebbend: hier doe je mij beslist een plezier mee!

 Chassagne Montrachet 2009, La Cardeuse 1er Cru (monopole), Bernard
Moreau

Een
blockbuster zegt Kees van deze rode wijn, en dat ben ik totaal met hem oneens.
Hij ruikt bramen, leer en pruimen. Ik ruik toffee en het karakteristieke
vanille van een wijn die is opgevoed op nieuw hout, hmmmm, dat ruikt zo lekker…
RIJK! Paarse kleur nog. Een wijn met rondeur, een pleaser met inhoud, gewoon
adembenemend lekker. Hangt bovendien na. Een droom van een lunchwijn op zo’n
zomerse dag dat je buiten kunt lunchen, de hele wereld de wereld wilt laten
zijn en denkt: genieten vandaag. Lekker puh.

Een
mooie Bourgogne avond.