Noël Geisen besluit om van Curieus Catalaans twee proeverijen te maken. In deze eerste proeverij krijgen we het Franse gedeelte, dat bestaat uit Côtes du Roussilon, Collioure, Banyuls, Maury en Rivesaltes. We proeven vanaf een placemat met geografische gegevens, uiterst leerzaam dus, want als je een avondje naar die kaart hebben zitten kijken, etst die zich langzaam in de breincellen. Een mooie opbouw is Noël wel toevertrouwd. Hij geeft de volgende motto’s mee aan de series: typische witte Roussilon – welkke druif?, bijdetijds rood, typische rode Roussillon – welke druif?, klassieke wijn van oude stokken, zoete ‘witte’ evolutie en authentieke rode uitdrinkers. En natuurlijk voor alle lezers een verslag van de opmerkelijkste en fraaiste wijnen.

Le Canon de Marechal 2010, Domaine Cazes , vin de pays des Côtes Catalanes

Naast een witte Château les Pins van grenache, malvoisie en rousanne blijkt dat de proevers verschillende voorkeuren hebben. Bertram vindt deze witte Domaine Cazes een tikje iel worden naast de eerste wijn, ook een hartendiefje van Noël, die eerste. Ik moet zeggen: mij pakt ie wel, deze cuvee. Kruidige neus met onmiskenbaar muscat (die voor 20% is aangevuld met viognier),  Kees ruikt ananas en viooltjes, Jan roemt het tropisch fruit en herkent duidelijk abrikoos. De smaak is mooi, goede balans en verfijnde zuren. Kees noemt de wijn zelfs vet. Knappe witte wijn.

Roc Gris 2010,  Vignerons Tautavel Vingrau,  Côtes de Rousillon Villages

Deze bijdetijdse rode wijn staat naast een sierlijke Collioure van Domaine Cazes. Allebei mooi. Wat zo leuk is aan deze proeverij, is dat er verschillende coöperatiewijnen staan. Zo ook deze. In de neus ruik ik gekookt rood zomerfruit en een dennennaaldentoets. Rob ruikt chocolade, kruidentoets en zoethout. Hap sap sappigheid, erg aangename en verleidelijke wijn. Wijn met rondeur en veel spel. Gemaakt van carignan, syrah, grenache.

Domaine Mounié, Cuvee Symphonie 2007, Côtes du Roussillon villages Tautavel

Coupe de Coeur Guide Hachette 2011. Gemaakt van syrah (70%), grenache noir (20%), carignan (5%), mourvèdre (5%). Berry ruikt koffie, pruimen en chocolade. Kees proeft véél fruit, een zoete aanzet, stevige smaak met bramen. De zwartrode wijn heeft bijna een té krachtige neus, vind ik. Ik ruik oud hout. Een stoere neus. Chocolade in de smaak en mooi spel, mocca en rondeur. Lange afdronk. Heel harmonieuze wijn.

Château Avernus 2004, Côtes de Rousillon Villages – Tautavel

Hartendiefje van Noël. In de serie klassieke wijnen met oude stokken staan twee van de mooiste rode wijnen van de avond. Deze wijn is gemaakt van  carignan (30%), syrah (30%), grenache (30%), mourvèdre (10%). Hans zegt terecht dat het moeilijk is om een voorkeur uit te spreken. Rob zegt dat de neus nog niet veel geeft, hij ruikt chocolade en lijm; de wijn is verrassend elegant met frisse zuren. Mijn aantekeningen: bijna zwarte kleur, gekook rood zomerfruit in de neus, oud hout ook en een rubbertoontje. En dan proef je… een fluwelige toets op de tong, heel krachtig, een dijk van een wijn met bittertje. Uiterst uitgebalanceerd glas.

Mas Amiel, Cuvee  Notre Terre 2005, Côtes de Rousillon Villages

Bruinrode rand, open neus en verdorie… ook hier: een prachtvolle aandronk, krachtig glas met Mon Cherie kersen én chocolade. Rob ruikt kersen en proeft drop in de wijn, sappig, verrassend fris en elegant. Gemaakt van  grenache (40%), mourvèdre (20%), syrah (20%), carignan (20%). Altijd mooi om te horen hoe later op de avond onze flux de bouche toeneemt. Ik hoor bij deze wijn: ‘Dat rachelt zó je bek in.’

In de voorlaatste serie komen drie amberkleurige wijnen in het glas, die echter flinke verschillen vertonen in geur en smaak.

Nectar de Prieuré 1955,  Domaine Mounié, Rivesaltes (muscat)

Er zijn van die wijnen waarbij je wéét wie ze waarderen. Zo neemt Ronald bij deze wijn het woord en met twinkeloogjes zegt hij: chocolade, geconfijte sinaasappel, grapefruit en mint. Wat een wijn! Kees zegt dat de wijn een oxyneusje heeft, hij ruikt noten, krenten en proeft een prettig bittertje. Jan ruikt caramel en toffee. Ook ik ruik een notenmelange, in mijn aantekeningen staat ‘vette abrikozen’. Dat kan natuurlijk niet, maar de lezer snapt het wel. Goede zuren en prachtige balans. Deze wijn hangt minutenlang na. Een belevenis.

Domaine de Brial 1969,  Rivesaltes Ambré “Grande Réserve”

Hartendiefje van Noël. Coupe de Coeur Guide Hachette 2011 (!). Hier neemt Jan enthousiast het woord om zijn notities met ons te delen: rozemarijn, kummel, tijm en chocolade. Peperkoek en cognac-impressie. Bertram noemt deze Rivesaltes qua mondgevoel het beste. De neus vind ik verfijnd, de smaak heeft opnieuw een prachtige balans en rondeur. Heel lang nahangend.

Domaine de Cazes, Muscat de Rivesaltes 1992

Flinke discussie over deze wijn. En dat komt vooral door de neus. Kees noemde het citroen, afwasmiddel, zoals Dubro. Enorm concentraat. “Hier mag je mij ’s nachts wakker voor maken”, aldus Kees. Ik hoorde ook: “Afwasmiddel? Zó mag je mij liters komen brengen!”. Een briljante neus, aldus Bertram. Jan ruikt tijmsiroop en Grand Marnier. Mijn aantekeningen: geparfumeerde neus, zeer expressief met geconfijte sinaasappelschilletjes. De smaak is vet, zoet en toch uitermate harmonieus. Een traktatie.

Deze proeverij laat weer eens goed zien hoe mooi een proeverij is als een van de leden de wijnen deelt uit zijn vakantiegebied. Côtes du Roussillon is een gebied om in de gaten te houden. Het maakt reuze nieuwsgierig naar de Spaanse kant van Curieus Catalaans.