| Piemonte: wijngaarden in de herfst |
Een ware wijnliefhebber heeft een hoekje met wijnen uit Piemonte in de kelder. Barolo, de koning onder de wijnen en de wijn van de koningen. Je kunt die flessen vergeten, ze blijven héél lang goed. Barbaresco, vaak eleganter. Beiden gemaakt van de Nebbiolo. Rob van Ginneken brengt tien Nebbiolo’s op tafel en ik heb me voorbereid op een zware avond. Want die Nebbiolo heeft tijd nodig om zijn grootsheid te tonen. Uiteindelijk is het een uitgebalanceerde avond, want we krijgen discussies over wat we proeven. Onrijpe kaki… vindt jij dat lekker? Bordeaux mag kokos hebben, maar niet Barolo. Coniferen, hars, vleesbouillon en drop. We hebben ook flink gelachen en iemand vroeg: kunnen we geen cabaretgroepje oprichten? Enfin, er zit deze avond een goede balans tussen verpozing en studie, tussen harmonieuze wijnen en powerhouses. Met uitstekende documentatie van Rob.
Langhe Rosso 2006 ‘Il Provenciale’, San Fereolo
Tuilé kleur aan de rand, doorzichtige kleur. Kruidige neus met laurier en kruidnagel, Ronald ruikt grafiet en kersen. De wijn komt stevig in de mond met duidelijk nog tannine. Bittertje in de afdronk. Volgens Rob is dit de wijn met de beste prijs/kwaliteit verhouding.
Moccagatta 1998, Barbaresco Cole
WineSpectator kent deze wijn 95 punten toe. Hartendiefje van Rob. Tuilékleur, warme kruidige neus met vuursteen, Paul ruikt mocca en mooi hout, ik ruik ook een stinkertje. Soepele wijn in de mond met rondeur, mooi belegen tonen en sappige smaak met een bittertje na. Bertram noemt dit een enorm geraffineerd glas wijn.
Moccagatta 1998, Barbaresco Bric Balin
Tuilé kleur, iets opener qua geur met toffee en kruiden. Paul ruikt rijp fruit en bloedworst. Ik vind dit geen allemansvriend door een heel prominent bitter in de smaak, deze wijn is een powerhouse, de kracht overheerst de finesse.
Marchesi di Barolo 2000 Riserva
Bij wijnen met een groot rijpingspotentieel is het vaak fijn ze te proeven uit mindere wijnjaren, ze zijn dan sneller toegankelijk, vriendelijker en een zweem van de grootsheid is toch wel te proeven. Deze wijn krijgt echter wat kritiek, Bertram mist vulling en gebrek aan zuren, Nello mist body. Rob is lekker eigenzinnig en benoemt deze wijn als een van zijn hartendiefjes. Ik snap dat wel, want ik heb een zwak voor wijnen ‘met een krasje’ , het moet niet te perfect zijn. Dan is er tenminste iets te bespreken. Deze wijn heeft weer die tuilé kleur. En hier ruik ik nu een verfijnde neus, da’s mooi, met in eerste instantie conifeer en later morelkers. Die neus heeft veel te bieden. Zelf vond ik de wijn vol in de mond, met wel rondeur en een typerend bittertje in de smaak. Bijzonder glas. WS93
Fontanafredda 2001 Lazzarito Barolo
Positieve feedback op deze wijn. Kees roemt de prachtige neus, de volvlezige smaak en de tannines die de wijn veel rijpingspotentieel geven. Berry noemt de neus floraal met leer, kers en framboos, prettige zuren en vooral het frisse karakter. Mijn aantekeningen: opnieuw tuilékleur, stoffig in de neus, die warm is en kruidig, je ruikt het concentraat in de neus, goede zuren in de mond, rondeur en weer dat bittertje, maar nu mooi ingekapseld in het geheel, zodat ze niet storen maar bijdragen aan een complex glas.
RP91/WS90
Produttori del Barbaresco 2001, Barbaresco
Erg mooie coöperatiewijn. Tuilékleur, vuursteen in de neus. Deze wijn valt op door zijn elegante smaak en goede zuren. Sappige wijn met finesse. Berry ruikt leer, hars en vleesbouillon, leer komt ook terug in de smaak, Willem noemt eucalyptus en mint in de neus, Hans zegt de Barbaresco eleganter te vinden dan de Barolo, met een dropneusje en herfstbos. Trouvaille.
Punset 2004, Barbaresco
Rob roemt het fijne fruit in de neus, die Ronald stoffig noemt met grafiet en eucalyptus. Rick ruikt drop en mint. Mijn impressies zijn conifeer, vuursteen en mineralen. Klein rondeurtje in de smaak, véél prominente bitters. Op dit moment vooral een bekkentrekker, zo’n fles mag nog minstens een jaar of vijf in de kelder blijven. 90WS
Orlando Abrigo 2006, Barbaresco Montersino
Rick noemt de wijn elegant met cassis en pruimen. Jan zegt de wijn heel soepel te vinden met mooie zuren en aangenaam nahangend. Ik ruik vuursteen en een stinkertje, Sappig glas waarin de bitters goed zijn ingekapseld, goede balans maar misschien wel wat drogende tannines. RP92/WS91
Paolo Scavino 2007, Bric dël Fiasc
Eigen import van Rob, die zijn vakantie doorbracht in Piemonte. Gerard ruikt pruimen en tabak. De kleur vind ik opmerkelijk donker, de neus heeft een buitengewoon complex karakter met wat laurier. En dan de smaak, ja… dit is kindermoord. Ik vind de smaak moeilijk, in mijn aantekeningen staan bitters-bitters-bitters-in-het-kwadraat. Deze wijn mag gerust nog tien jaar in de kelder, en waarschijnlijk is er dan een wondertje gebeurt en proeven we de hemel op aarde. RP96
Giuseppe Mascarello 2006, Monprivato
Hoewel deze wijn ook gesloten is, krijgen we hier toch echt al een idee van de hemel op de aarde. Nello roemt de elegantie en perfecte balans. Ik zie inderdaad allemaal gelukzalige gezichten van proevers. In de neus ruik ik overtuigend rozen, heel bloemig. Rondeur in de hele mooie smaak met kracht en elegantie, dit is dé wijn van de avond. Ingekapselde bitters, goede zuren, zéér harmonieus. Het verbaast me dat Rob niet deze wijn noemt bij zijn hartendiefjes. Dat heeft misschien weer te maken met zijn financieel management achtergrond, want voor deze wijn moet je diep in de portemonnee. Je koopt circa drie flessen Langhe Rosso voor één fles van deze wijn. Mijn ervaring is dat je die pijn over vijf of tien jaar niet meer voelt. Dit is zo’n mooie feestfles waarmee je een kroonjaar viert, een geboorte, een jubileum, een promotie. Prachtig! RP96