De jaarlijkse proefwedstrijd bepaalt wie zich een jaar lang proefkampioen van de Brabantse Wijnsociëteit mag noemen. Kampioen 2010 Richard van Oorschot stelde de proeverij samen: een bubbelwijn, vier witte wijnen, vijf rode wijnen en twee dessertwijnen. De flessen zijn geblindeerd: het enige dat we weten is dat de wijnen uit Frankrijk komen. Per wijn geven we aan: de streek (10 punten), de appellatie (10 punten), het jaartal (10 punten), de druif (10 punten), de classificatie (5 punten) en de domeinnaam (5 punten).
Het zijn mooie wijnen, had Richard tevoren gezegd. En dat klopte helemaal. We proefden achtereenvolgens blind:
Champagne Duval-Leroy, vintage 1999, gemaakt van chardonnay, zuivere en elegante champagne met zure appeltjes en gist in de neus
Muscadet-Coteaux de Loire, Domaine des Génaudières 2009, gemaakt van melon de Bourgogne, lichte kleur, neutrale neus, liefelijke aandronk
Alsace, Marcel Deiss, Pinot Blanc 2008, fors concentraat in deze wijn met een licht zoetje en fraaie bitters
Vouvray, Domaine Pichot-Coteau de la Biche 2009, gemaakt van chenin blanc, mineraal in de neus, vrij hoge zuren, wat perzik en wat honing
Pessac-Leognan, Château Smith Haut Lafitte 1999, gemaakt van 95% sauvignon blanc en 5% sauvignon gris, oud-gouden kleur, vanille in de neus, jasmijn, volronde smaak, vet met carameltonen en hoge bitters
Morgon, Domaine Lapierre 2008, gemaakt van gamay, licht gekleurde wijn, met frivole framboos, true-to-type
Chinon, Clos de l’Echo 2006, Coly Dutheil, gemaakt van cabernet franc, dofsombere kleur, cassis in de neus, duidelijk nog tannine, in mijn aantekeningen staat ‘ontoegeeflijke wijn’, but I like it.
Cahors, Château du Cèdre 2007, gemaakt van 90% cot, 5% merlot en 5% tannat, paars en héél diep zwart, rijke neus, zwoele aanzet en rondeur, zeer aangename wijn
Moulis, Château Poujeaux 2004, gemaakt van 50% cabernet sauvignon, 40% merlot, 5% cabernet franc en 5% petit verdot, bruine rand, forse wijn met veel houtrijping, ‘zwoel ook wel’ staat in mijn aantekeningen met erg mooie amarone kersen in de afdronk.
Côte Rotie, Domaine Benjamin & David Duclaux 2003, gemaakt van syrah, dof van kleur, klassieke neus, strenge wijn, uitgerijpt.
Bonnezeaux, Château de Fesles 2005, Bernard Germain, gemaakt van chenin blanc, goudkleurig, lichte botytris tonen en dan voluptueuze Rubens-dikte en zoetheid in de smaak. Prachtwijn.
Alsace Grand Cru, Pinot Gris 2000, selection de grains nobles, Domaine Bott Geyl, oud goudkleurig, frivolere neus, lichter en eleganter van smaak, maar desondanks heel rijk.
Hoe beleef je zo’n proeverij?
Er is weinig zó confronterend dat deze jaarlijkse proeverij, beste lezers. Richard zei bij het proeven van de witte wijnen, dat het bouquet niet zo goed tot zijn recht kwam. Ik kampte met een aanhoudende verkoudheid en kon inderdaad zo goed als niets ruiken. In eerdere jaren was de neus het belangrijkste proeforgaan, zó stelde ik de druif vast. Nu kwam het dus aan op het vergelijken van kleur en de aandronk, het mondgevoel en de afdronk. Ik zat dus best ongelukkig te zijn. Maar ik was niet de enige die dit als een martelgang ervaart.
Ik zag een proever naar de hemel kijken, de ogen sluiten en een schietgebiedje doen (Noël). Ik zag een proever de handen op het hoofd moedeloos het hoofd neerleggen (Rob). En een proever zoeken in een credit card boekje met wijnformatie (Wil). Veel gezucht. Gepuf. En een enkele vloek. Veel gegorgel. En gespuug. Proevers die nog een slok extra willen. En dat alles in een bloedserieuze sfeer. Onze eer staat op het spel! Ook al is het maar een spelletje. Uiteindelijk blijkt dat onze meest studieuze proever, wijndocent bovendien, de titel die hij vorig jaar inleverde weer terugpakt. En nog wel heel overtuigend ook. Proficiat, Rob!
Jury-overleg |
Felicitaties voor proefkampioen Rob van Ginneken |
De eerste drie plaatsen gaan naar:
Winnaar Rob van Ginneken met 314 punten
Tweede plaats David Koenen met 253 punten
Derde plaats Peter van den Besselaar met 240 punten
Met twee jaar van dubbelwinnaars, is Rob nu de 21e naam die is ingegraveerd op de wisselprijs, de Kees Mutsaers wijnkoeler. Een functioneel cadeau om de blitz mee te maken bij wijnvrienden. De winnaar kreeg daarbij een wel hele mooie fles edel vocht, net als de runners up. En we hadden traditiegetrouw ook een poedelprijs, die niet door ons nieuwste lid werd gewonnen (smile Martin!).
Britse supermarktketens als Tesco en Marks & Spencer houden bij de organisatie van hun proeverijen voor wijncritici rekening met de vraag of het een goede dag is om wijn te drinken. Huh? Dat zit zo. Volgens de agenda voor biologisch-dynamisch tuinieren volgt alle leven op aarde het ritme van de kosmos. Er zouden ook mindere en betere dagen zijn om wijn te proeven. Er zijn: fruitdays, flower days, leafdays en rootdays. De wedstrijd werd gehouden op een leafday, en ja… dan sluiten de wijnen zich enigszins. Klik HIER om wat meer te lezen, en als je het naadje van de kous wilt weten (advies: niet doen!) klik dan HIER. Over een jaar staat de twintigste wedstrijdproeverij op de kalender.
Vrijdag(avond) was een root day, kennelijk. Laat ik net die dag een BYO wijnavond bij Landgoed Wolfslaar hebben gehad, met o.a. Ornellaia! Gelukkig smaakten de wijnen wonder boven wonder tóch heerlijk.