Op 10 juli hebben we het eind van het 59e proefseizoen gevierd met een wijnsociëteit barbecue. In de weldadig groene oase van Toos was het héél goed toeven met antipasti en Weingut Ott’s Grüner Veltliner 2009 Am Berg uit Oostenrijk, een fris en opwekkend glas wijn. Bij de tijgergarnalenspiesjes schakelden we door naar Tiefenbrunner Pinot Grigio 2009, een kostelijke combinatie waarbij de witte wijn opvalt door een stevig concentraat. De sappige Chantemerle 2007 Côtes de Roussillon Villages paste prima bij de rode poontjes en liet de mond wennen aan de rode wijn. Het lekkere brood combineerde goed met de Belgische boters (lookboter en gezouten boter). De varkenshaas-satéh op de wijze van Berry combineerde wonderwel met de Château Saint-Jean, Cotes du Rhône Villages, Plan de Dieu 2008, voor velen dé verrassendste wijn van de avond. Wát een peper in de neus, zei Peter vdE en ik kon dat alleen maar beamen. Gemaakt van 67% Grenache, 22% Syrah en 11% Carignan. Dit familiebedrijf is gelegen in Travaillan ten oosten van Orange. Wijngaarden, met een gemiddelde leeftijd van 30 jaar. De grond heeft rolkeien als in Châteauneuf-du-Pape en is dermate arm dat de rendementen zeer laag zijn. Opbrengst is hier nooit meer dan 40 hl/ha. Het was een prima wijn – elegant en verfijnd – bij hamburgers, speklapjes en speenvarkenkoteletjes. Diverse complimenten hoorde ik voor de Griekse salade van Richard. Bij de lamsspiesjes bleek de Casalfero 2006, een prestigecuvee van Castello di Brolio uit Toscane, méér dan voortreffelijk. De wijn bestaat uit sangiovese en een dosis merlot. De terraszitters hoorden na verloop van tijd vervaarlijk rommelen. De blackberry en iphone-buienradars gaven toen noodweer aan ergens in de buurt van Eindhoven. We zouden nog zeker een uur droog kunnen zitten. Nah, nah, nah. Binnen vijf minuten vielen er hagelstenen ter grootte van een pinknagel. En striemende regen. Die verkoeling was heel fijn. En vervolgens zaten we onder de tent of toch weer buiten. Het weer bleef wat wisselvallig en toch voortdurend warm. Een barbecue met twee gezichten.

Nello is het smaakgeweten van de sociëteit – hij heeft altijd gelijk –, gaf aan dat de Château Gros Moulin 2000 Côtes de Bourg uit magnum het beste met kaas te combineren zou zijn. Een boers, belegen glas, maar nu nog volstrekt vitaal en zelfs met nog fruit in de neus naast een langzaam opkomende stallucht. Typisch een fraai glas voor de liefhebber. Stolwijker, Parmiggiano, Blue de Basque en Fourme d’Ambert, de vier geweldenaren die samen Pauls opmerkelijke kazen vormden. Toos’ aardbeiensoep met prosecco was een verfijnde afsluiter van een memorabele avond.