Claartje Grielis componeerde een proeverij ‘langs de grenzen van Duitsland’. Na de Cremant d’Alsace 2002 (aangezien voor een gerijpte champagne), proefden we twee witte series. In serie 1 bleken drie Elzasser wijnen te staan (pinot gris, gewurztraminer en riesling), in serie 2 drie Oostenrijkse wijnen (grüner veltliner, sauvignon blanc en chardonnay). Daarna volgden een rode serie met vier pinot noir wijnen uit de Ahr, gevolgd door drie Oostenrijkse wijnen (Blauer Zweigelt, Blaufränkisch en Merlot), vervolgens proefden we nog drie dessertwijnen. In de witte series was er een groot onderscheid in smaken, bij de rode serie sloeg na bekendmaken van de wijnen de vertwijfeling bij mij toe.

Riesling Schlossberg Grand Cru 2005, Paul Blanck

Riesling tonen, mineraal-getypeerd, vanille ook. Sappige en tikje vluchtige smaak, goede balans. David ruikt natte kiezel, appelstroop en geeft aan dat de wijn een betere spanningsboog zou kunnen hebben, de wijn mist wat inhoud in het midden. Desalniettemin: prima wijn.

Esterházy, Chardonnay 2008 Lama, Neusiedlersee-Hügelland

Deze Oostenrijkse wijn kreeg weinig goede kritieken, maar ik ben er toch wel van gecharmeerd. Enorm houtgedomineerd, maar toch wel herkenbaar als chardonnay. Volgens mij wil de maker hier een Meursault type wijn maken en dat is uitstekend gelukt. De wijn schreeuwt erom om iets bij te eten, ik dacht bijvoorbeeld aan een bruschetta met kippenlevers of zo, en dan ontplooit zo’n wijn vaak als een pauwestaart. Een heel verdienstelijk glas, voor de liefhebbers. Het wijndomein is hypermodern (zie foto boven dit bericht).

Weingut Kreuzberg, Cuvee Noir 2008, Ahr

Jongens, jongens, wat baalde ik bij deze serie. Vier Ahr wijnen en ik had dat niet in de gaten. Luttele maanden geleden bezochten we deze huizen. Dat is dus bizar slecht voor mijn zelfvertrouwen. Links op de foto weingut Kreuzberg. Deze wijn is donker, maceration carbonique gisting en dus yoghurt-achtige neus met fruit. Hans vdH dacht zelfs aan flessen zwarte bes, zoals hij die in Spoordonk vroeger ging plukken. Mijn notities zeggen over dit aangenaam glas: vluchtige aandronk, veel zuren, mist wellicht wat body, allemansvriend. De wijn is gemaakt van dornfelder, regent en portugieser.

Weingut Kreuzberg, Spätburgunder Devonschieffer 2008, Ahr

Dit vond ik in deze serie het glas dat de meeste indruk maakt. Lichtrode kleur, duidelijk pinot noir. Caramel en ceylonthee in de neus, cederhout van sigarenkistjes ook. Levendige wijn met goede zuren, goed spel in de wijn. Waar ik in Duitsland op studiereis de wijnen van Deutzerhof duidelijk hoger aansloeg, kwam nu Kreuzberg het lekkerste over. De Deutzerhof wijnen die Claartje schonk, waren misschien wel hoger in kwaliteit, maar ook nog te bitter (Cuvee Balthasar 2007) of veel te hoekig/jong (Grosses Gewachs Mayschosser Mönchberg 2007). Wie beiden in de kelder heeft, drinkt éérst Kreuzberg of schenkt de Deutzerhof geruime tijd tevoren in een karaf over.

Esterházy Merlot 2007 Schneiderteil, Neusiedlersee-Hügelland

Dat ze in Oostenrijk goed uit de voeten kunnen met merlot bewijst deze wijn. Er was nog wel wat kritiek: Nello vind het middenstuk van de smaak ‘leeg’, David vind de wijn jamachtig. Ik heb louter mooie woorden in mijn aantekeningen en twee *-sterren: kruidige neus met een rubbertje, goede balans in de smaak met duidelijke fluweeltoets, zéér aangenaam glas.

Esterházy Blaufrankisch 2007 Föllig, Neusiedlersee-Hügelland

De écht goede proevers gaan voor de wijn van autochtone druiven, zoals deze Blaufränkisch. Mijn aantekeningen zeggen: cederhout, strak en straf met nogal wat bitters. Jan gaat echter helemaal uit zijn dak van deze wijn: morellenkersen, pruimen, framboos, kruiden en een pepertje. Ook Gerard noemt deze wijn de lekkerste uit de serie. David ruikt drop, gember en framboos en zegt dat de wijn vooral wint op balans en elegantie. Ik buig diep mijn hoofd.

Weingut Schäfer-Fröhlich, Riesling Auslese 2007, Nahe

Op de fles van deze wijn staat de naam van de wijngaard, die de wijn absoluut een extra charme geeft en waar je je tong over kunt laten struikelen: Schlossböckelheimer Felsenberg. Wát een wijn: in de neus een karrevracht ananas, enorm fruitgetypeerd. Ook wat caramel, uitstekende zuren en goede concentratie, dit is een reflectiewijn in optima forma. Jummie-in-het-kwadraat.

Hans L heeft een associatieve geest en bedacht dat als de proeverij ‘langs de grenzen van Duitsland’ heet, het bijzonder gepast is om een wijn te schenken van de beschermheilige van de reizigers, Christoffel. En zo proefden we nog een Beerenauslese wijn van de Findling druif, een natuurlijke mutatie van de Müller Thurgau. Bijzonder. In de neus zaten tonen van zoethout en anijs.