Veel te ontdekken in Italië
By in ,

Veel te ontdekken in Italië

Wijndrinkers kunnen ontdekkingsreizigers zijn in het glas. Toch zijn de wijnen in dat glas vaak gemaakt van bekende druiven, uit bekende streken. Commercieel is dat interessant, want het grote publiek koopt wat bekend klinkt. Merlot verkoopt. Of Cabernet Sauvignon. Of Chardonnay. De eerste proeverij van Ronald Fibbia was echter genieten voor de échte liefhebbers; we proefden Italiaanse wijnen van autochtone druiven. En dat is spannend! Nóóit eerder proefde ik bijvoorbeeld een Gaglliopo druif. En de hernieuwde kennismaking met Schioppetino smaakte naar méér. De Lagrein druif daar ben ik al echt van gaan houden. Proeven van bijzondere wijn uit Friuli, Campanië en Sardinië. Daarom was er na afloop een terecht applaus voor Ronald. Complimenten.

Pradalupo 2009, Roero Arneis, Fontanafredda, Piemonte

Na een prettige Spumante van Mionetto vond ik deze Arneis een héérlijk glas: een neus met roomboterbabbelaar, citrus en een impressie van jasmijn. De smaak is fris, frivool, met een klein amandelbittertje en mijn conclusie: lekkere witte wijn.

Greco di Tufo 2008, Cuttizi, Fuedi di San Gregorio, Campanië

Hans Lodewijkx ruikt een bloemenbouquet en banaan, de neus zet zich door in de smaak. Het domein is opgezet in nauwe samenwerking met de afdeling oenologie van de universiteit van Napels. Stimuleren van het gebruik van de eigen druivenrassen van de streek is een doel. Ook in deze wijn ruik ik jasmijn, maar ook viooltjes, mandarijn en een gembertoets. De smaak is vol en harmonieus, vet zonder log te worden. Een dikke wijn en toch sportief. Een mondvol wijn.

Lagrein 2007, Tieffenbrunner, Alto-Adige

Deze Noord Italiaanse wijn heeft een hele donkere kleur. Paul zei: de neus heeft de snoepjes van een Cru de Beaujolais. Dat is scherp geformuleerd. Wil ruikt bramen, roemt de body en tipt deze heerlijke wijn bij wild. Mijn aantekeningen: framboos, rondeur en héél veel spel, aangename wijn met mooie zuren.

Duca San Felice 2007 Riserva, Cirò doc, Calabrië

Wijn gemaakt van de Gaglliopo druif, die vooral in Calabrië (foto boven dit bericht) veel is aangeplant. De druif weet de droogte goed te doorstaan, zegt Jancis Robinson in haar gids voor druivenvariëteiten, en is daarom heel geschikt voor Calabrië. De wijn bezitten body, veel alcohol, zijn geconcentreerd en kwalitatief heel serieus. De wijn is opmerkelijk, vind ik. Een heel aparte neus met combinatie van cassis, bessenjenever, zweet en vuursteen. Later ook brandnetels en aardbei. Veel te ontdekken, dus. De smaak is daarna wat straf met hoekige kantjes. Dat stemt overeen met wat Jancis Robinson schrijft: laat de wijn even rijpen.

Schioppetino 2004, Colli Orientali del Friuli, Le Vigne de Zamo’

Jan benoemt de wijn met mooie zuren en jodium en lodaline in de neus: ‘de wijn komt niet zo naar me toe’. Hij oordeelt de wijn introvert. Mij valt de zwart-paarse kleur op en een neus met kersen-in-het-kwadraat. Vanille ook. Veel tannines, mooie zuren en een stevige smaak. Fris, aangenaam en sappig. Levendige wijn met veel rondeur en spel.

Edizione 2006, Cinque Autoctoni, Farnese, Abruzzen

Paul ruikt espresso, veel hout en gerookte ham, proeft zoete tannines, drop en goede zuren achterin. Na een neus met een oxydatie impressie en veel bramen, is de smaak Rubensiaans rond, zwoel en voleptueus. Wijn met sappige rondingen. Gemaakt van vijf autochtone druiven (grap: een echte PVV wijn): montepulciano, primitivo, sangiovese, negroamaro, malvasia nera.

Florus 2007, Moscadello di Montalcino, Castello di Banfi

Goudkleurige wijn, neus met wierook impressie en nogal zwaar geparfumeerd (niet storend). Hele elegante wijn met veel spel, mooi zoet en levendige zuren, goede balans. Heerlijke dessertwijn.