“Koud versus warm, dat snapt iedere wijndrinker”, zei Claartje Grielis thuis over het mysterieuze proefthema. We proefden blind 100% cepages, steeds uit een Europees land en uit een Nieuwe Wereld land. Buiten in- en uitdrinker stonden er zeven series van twee wijnen op tafel.

Domaine Paul Blanck 2007 Chasselas, Alsace

Niemand wist de druif te determineren. Als we denken in reputaties van druiven, dan heeft de chasselas geen cent om aan zijn kont te krabben. Toch een hele goede keuze van Claartje, om deze wijn als indrinker in te zetten. De chasselas is immers een prima wijn ‘pour commencer la gamme’, om de toonladder van wijnproeven te beginnen. De wijn is vief en fris op de tong, met een vrij hoge zuurgraad. Ik vind de neus prachtig, met limoen en evidente mineralentoets. ’n Pietsie zoet op de tong, die de wijn heel toegankelijk maakt. Héél knap gemaakt glas.

Nimbus Estate Sauvignon Blanc 2007, Vina Casablanca, Chili

Deze wijn stond naast een Dourthe nr. 1 Sauvignon Blanc uit Bordeaux, beiden goede wijnen. Toch gaf ik de voorkeur aan deze wijn, zeer herkenbaar sauvignon blanc: zelden zó duidelijk asperges geroken in een wijn. Asperges-in-het-kwadraat, dus. Nauwelijks kleur, glaslicht staat in mijn aantekeningen. De snoepzuurtjes in de smaak vond ik een duidelijke indicatie voor Nieuwe Wereld. Hoge zuurgraad, maar frivolere zuren dan de Franse wijn. Een Flirt-wijn!

Viré-Clissé 2007, Domaine Chanson, Bourgogne

Bij die andere klassieke witte druif, de chardonnay, won deze Franse wijn van een Round Hill Chardonnay uit Californië. Evolutie in de kleur. Héérlijke jasmijn tonen, dat ruikt fijn. Rokerig. Viooltjes. Mineralen, prachtneus. De evenwichtige wijn heeft een goede balans met een aangename mondtoets, voleptueus. De smaak is minder uitgesproken dan die fraaie neus.

GB Riesling ‘Sauvage’ 2007, Georg Breuer, Rheingau

Deze Duitse wijn kreeg de voorkeur boven een Mitchelton Blackwood Park Riesling uit Australië. Geen uitgesproken wijn, zelfs een moeilijk te determineren neus: een licht zeebriesje, meer niet. Wél duidelijke rieslingzuren. Uiteindelijk schreef ik op: elegant, maar tikje eendimensionaal, zeker gezien het fraaie jaar.

Cavia 2006, Cabernet Sauvignon, Antigal Bodegas y Viñedos, Mendoza, Argentinië

Deze Argentijnse allemansvriend won van een Franse pays d’Oc tegenstander. Geen fles voor huisvaders met teerbesnaarde pre-puber dochters, gezien de naam. Romige, ronde en fijne neus met veel framboosjes. Hoog in alcohol, maar die stoort niet, want de wijn is harmonieus, sappig. Commercieel én lekker glas.

Saint Joseph 2006, Syrah, Domaine Vidal-Fleury, Ampuis, Rhone

Een Mitchelton Syrah uit Australië stond in dezelfde serie. Ik viel voor de neus van deze Rhone wijn: cederhout, rood zomerfruit. Rijk. De neus is ook meteen het sterkste punt van de wijn, de smaak is niet zo complex, maar heeft sappige en aangename rondingen. Een lekkere wijn zonder meer van dit oude Franse familiedomein.