Je leest wel eens over experimenten: wijn die is opgeslagen op de zeebodem, wijn die op enkele intercontinentale vluchten meeging in de superjet. Hoe smaakt die wijn? De leden van de Brabantse Wijnsociëteit weten sinds deze proeverij hoe wijn smaakt uit de hoogste woontoren in Nederland. Gerard van Avendonk bracht diverse wijnen op tafel uit zijn liefhebberskeldertje (lees: wijnkast op grote hoogte).

Weingarten Weissenkirchen 2007 Grüner Veltliner Smaragd, Wachau Oostenrijk

Kruisbes in de neus. Hoge zuurgraad met ook duidelijk rondeur, tikje liefelijker nog dan de Dr. Loosen riesling die er naast stond. Veel potentieel deze witte wijn, nu erg jong. Feilloos gedetermineerd door Wil Vennix (knap!).

Château le Tertre 1996 Graves de Vayres

Nederlandse botteling, uit een gebied van iets meer dan 500 hectares, net onder Libourne en de kronkelende Dordogne. 70% merlot en 30% cabernet franc. Dit is weer zo’n wijn waar ik als een blok voor viel. Boeiende neus met mineralen (vuursteen), cabernet franc herkenbaarheid en warmte. Boers glas, tikje vluchtig, maar ook rank en hoog in zuren. Op positieve wijze gerijpte wijn, mooi belegen, typische liefhebberswijn uit een Petit Bordeaux district die op deze leeftijd gewoon ronduit verrast.

Château Bouscassé 2002, Madiran, Alain Brumont

Zwartrode kleur, die eigenlijk al een indicatie is dat we Madiran in het glas hebben. Rijke en toch ook ingetogen neus, cederhout. Volle smaak met power en rondeur, heel veel kracht en lange afdronk.

Château Montus 2002, Madiran, Alain Brumont

Zwartrode kleur. Edele neus, ik ruik Mon Cherie kersenbonbons en fraai ingekapseld hout. Maar toch ook een bakje rood zomerfruit. Volstrekt ronde smaak, stukken aangenamer nu na zeven jaar dan deze wijn uit eind jaren tachtig, begin jaren negentig. Smaakt werkelijk superb bij de chorizo. Montus is tikje fraaier nog dan de Bouscassé.

Le Clôtre de Prieuré Lichine 2004, Margaux

Blind geproefd dacht ik hier aan een hele fraaie Languedoc vanwege een zonnige en superexpressieve neus met morrellenkersen en zwarte bes. Hoge zuurgraad, deze expressieve dame. Lekker glas.

Château Franc Bigaroux 2005, Saint Emilion Grand Cru, Emmanuel Monroux

Drie *-sterren in mijn aantekenboekje, de maximale score. Prachtige neus met rozen. Complex: sjepdrop, tabak en een leerwinkel. Herfstbos. Kersen. Strak en verfijnd, ik dacht aan een mooie Margaux. Onze Lieve Heer op de knieën danken, zo’n wijn! Thuisgekomen nog eens in de boeken gedoken voor deze wijn van 75% merlot, 20% cabernet franc en 5% cabernet sauvignon. Wat is het geheim achter deze wijn, behalve een kennelijk buitengewoon talentvol wijnmaker? Blijkt het domein directe buur te zijn van Château Canon la Gaffeliere… een wijn die voor vijf keer zoveel geld wordt verkocht.