Peter Jakob Kühn, Oestrich Doosberg 2003, 3 Trauben Rheingau
Rob van Ginneken ploegde twee Duitse wijngidsen door en telde de kwalificaties op van de Eichelmann (maximaal 5 sterren) en de Gault Millau (maximaal 5 druiven). In deze proeverij stonden alleen wijndomeinen met opgeteld 8 kwalificaties. De top van Duitsland, zogezegd.
Deze riesling maakte indruk. Oud goud-kleurig. Mooi helder! Rijke neus met mineralen, nootmuskaat en vuursteen. In de tikje alcoholische smaak (14,5%) proef ik een honingimpressie, véél kracht en ook overduidelijke overrijpe ananas. Sinds het jaar 1786 houdt de Familie Kühn zich met wijnbouw bezig, nu al de 11e generatie. Men bewerkt 15 ha, die voor 83% met Riesling en 17% met Spätburgunder druiven beplant zijn. Twee derde van de oogst betreft droge wijnen.
Grosset Watervale 2003, Riesling Clare Valley, Australië
Die deksele Rob. Niemand vermoedde een piraat, zet hij twee Australiërs in. Ik vond het héél knap dat Wil bleef volhouden dat hij er helemaal niets aan vond, de wijnen uit deze serie. Kennelijk zijn die Aussies niet zijn smaak. Ik vond dit toch wel een knappe wijn: vanille in de neus, gôut petrol en banaan. Fantastisch rijke neus gevolgd door een prettige aandronk, goede balans en veel evenwicht in deze pittige wijn.
Markus Molitor, Mosel Riesling 2006, Kabinett Feinherb
Lekker! Verfijnd zuivere neus met viooltjes. Subtiel zoet, echt een eetwijn. Honing komt langzaam los in de neus, heel aangename smaak met goede balans.
Kees-Kieren, Graacher Domprobst 2006, Mosel Riesling Spätlese Feinherb
Verfijnde wijn met viooltjes in de neus. Zoet in aanzet, rondeur en mollig in de mond. Goede uitgebalanceerde wijn door zijn frisheid.
Emrich-Schönleber, Monzinger Frühlingsplätzschen 2007, Riesling Spätlese, Nahe
Deze wijnbouwer uit de Nahe kreeg in beide gidsen 5 sterren/druiven en dus de maximale score van 10. Deze wijn was het hartediefje van Rob. Heel zuivere neus met vanille en meloen. Prima balans – het valt op dat bijna ál deze Duitse wijnen zo’n mooie balans hebben – prachtwijn met mooie zoet/zuur verhouding. Bovendien lange afdronk. Deze Spitzenlage is tot 70% steil.
Wagner Stempel, Siefersheimer Höllberg 2005, Beerenauslese, Rheinhessen
Bij deze wijn kregen we flinke discussie over de kwalificatie. Wil Vennix zocht het uit, officieel is dit: Qualitätswein mit Prädikat Beerenauslese mit min. 110-128° oechsle, der aus einzeln herausgeschnittenen, edelfaulen, wenigstens überreifen Beeren erzeugt wird. Het kunnen dus ook in een bijzonder goed jaar overrijpe druiven zijn zonder botrytis cinerea, ofwel edele rotting! Hele rijke neus met perzik. Edelzoete nectar, die lang nahangt in de mond. Prachtige rondeur. Feestwijn die goed tot zijn recht kwam bij een Duitse blauwaderkaas. Op de foto keldermeester Daniel Wagner in zijn wijngaarden.
Lees ook de reacties op deze proeverij van Wil en Rob over de verschillen tussen riesling. Interessante film:
http://nl.youtube.com/watch?v=0d692xWy5UI
Beste wijnvrienden,
Ik wil nog even terug komen op mijn opmerkingen tijdens de laatste proeverij waarbij twee wijnen van Grosset uit Australië werden geproefd, de Riesling Grosset Watervale 2003 en de Riesling Polish Hill 2004.
Het ontbreekt je tijdens de proeverijen aan tijd om daar diep op in te gaan.
Riesling is in Duitsland, Oostenrijk en Elzas bekend als een vederlichte creatie met aristocratische allure. Tevens gekenmerkt door een stijlvolle intensiteit van smaak en bouquet en anderzijds vaak weinig alcohol.
Contrast is aanwezig tussen graderingen van zoetheid en de altijd aanwezige zuren die tussen alle andere impressies duidelijk waarneembaar zijn, zelfs in de volzoete versies. Deze zuren maken de wijn spiritueel en vitaal en schenken hem een lange levensduur.
Ieder gebied heeft zijn kenmerkende aroma’s.
Langs de Moezel: bloemen, fris, fruit, floraal.
Mosel-Saar-Ruwer: ultra licht, fijn genuanceerd en contrasterende zuren met fruitigheid en bloemige aroma’s.
Pfalz: volle wijnen met sappig fruit, dikwijls droog gevinifieerd.
Rheingau: droge, half droge en zoete wijnen. De bakermat voor Trockenbeerenauslese.
Rheinessen: prachtige complexiteit
Nahetal: rijk en krachtig
Elzas: droog en voller van smaak
Oostenrijk: droog, iets gevulder, fraaie zuren en onmiskenbare élégance
Indien Europese topdruivensoorten worden verbouwd op nieuwe terroirs, dan produceren ze wijnen met een andere stijl en smaak. De natuur doet er eeuwen over om tot de beste parameters te komen: welke druivensoorten op welke terroirs en in welk klimaat.
Gaat men ermee akkoord dat de rieslingdruif een smaak krijgt van een andere druivensoorten en gebrek vertoont aan zuren door invloeden van het klimaat en dat dit gecompenseerd wordt door een technologische snufjes zoals afremmen van de malolactische gisting om een fris en aromatisch resultaat te krijgen?
Je kunt sommige dingen óplossen’ en ‘aanpassen’ maar door dat te doen wijzigt men hun essentie.
Ik wil niets afdoen aan de kwaliteit en het vakmanschap waarmee deze wijnen zijn gemaakt, internationaal worden ze hoog gewaardeerd door vooraanstaande wijnkenners. Ik wil me ook niet meten met hun kennis en ervaring, maar alleen mijn beleving onderbouwen.
Alleen de lichte waarneembare ‘gôut petrol’ gaf mij enige associatie met Riesling. Voor de rest waren ze voor mij als Riesling onherkenbaar. De gepresenteerde wijnen zijn opvallend rijp en rijk te noemen met veel alcohol en zeer aromatisch. Alle specifieke kenmerken van een Riesling zoals wij deze in Europa kennen, finesse, een minerale toets en complexiteit die Rieslings zo mooi maken kon ik niet vinden in deze Australische wijnen.
Wil
Reactie Rob; Leuk om te zien dat je zo enthousiast bent, net als ik, over de moeder aller druiven! En dat de twee Grossetwijnen zoveel discussie losmaken.
Ik wil wel opmerken dat je karakterisering van Australische, of in ieder geval de Grosset-rieslings, niet overeenkomt met die van anderen. Je hebt het over een tekort aan frisse zuren. Australische rieslings worden vaak juist in hun jeugd (en deze twee wijnen hadden al 5 respectievelijk 6 jaar ontwikkeling achter de kiezen) gekenmerkt door behoorlijke zuren die mettertijd afbouwen. En ook mineraliteit anders dan petrol zou je in de betere exemplaren terug moeten kunnen vinden.
Van Wil kreeg ik een fantastisch filmpje: Jamie Goode proeft een D en een AUS Riesling en geeft commentaar; een mooie synthese van Wil’s en mijn “dialektiek” Rob
youtube.com/watch?v=0d692xWy5UI